- Pabudavali ŭzhorki kubak.
U im nočču zasynajuć chmary,
Znachodzić viecier svoj prytułak,
Adpačyvajuć našy mary.
- Pabudavali ŭzhorki kubak.
U im nočču zasynajuć chmary,
Znachodzić viecier svoj prytułak,
Adpačyvajuć našy mary.
Šlachi ŭsie, kožnaja ściažyna,
Siudy spuskajucca pavoli.
I nas niaśsie niaŭmolnaj płyńniu
My zaŭždy tut, tut naša vola,
Tut Naša dola, Naša Niva
Tut hodnaść našaja, dy słava,
Ŭsio ŭ tym kraju sercu miła,
Dy kažuć, što jaho nia stała.
- Baču horad, baču dachi strakatyja,
Dy zialonaje navakolle,
Paznaju jaho byccam pamiataju,
Choć raniej i nie byŭ tut nikoli.
Mo ja ŭ snach da jaho prylataju,
Ci pračnułasia pamiać Dziadoŭ,
Ale ž ja sapraŭdy adčuvaju
Byccam ja tut adzin z žycharoŭ
- Heta rodny mnie horad, ale zaraz jon u inšaj krainie.
Navat nazvu zamiežnuju pišam na mapach svaich.
Ale jon dla mianie nazaŭždy biełaruskaja Vilnia,
Hetak sama, jak byŭ jon spradvieku dla prodkaŭ maich
- Pałymnieje kaścieł Śviatoj Hanny,
Na dałoni nie źmieścicca jon,
Ale budu ŭ dušy ja staranna
Trapiatki nieści cehły ahoń.
Brama Vostraja — hrukat u hrudziach,
Pačynajecca horada serca,
Mima volna spyniajucca ludzi,
Matka Boska hladzić u vakienca.
Ja zusim nienabožny tamu mnie niajomka i dziŭna,
Zachaciełasia ŭklenčyć, hałavu pieried Maci schilić.
Ty kryvickaja Miekka maja, biełaruskaja Vilnia,
Ja malicca chaču, navučy, jak mnie heta rabić.
- Hiedyminaŭ uzdymajecca zamak,
Pobač ź im tolki nieba abšar,
Sustrakaŭ tut apošni svoj ranak
Jaśka tvoj nazaŭždy haspadar.
Nie byŭ pieršym jon, nie byŭ adzinym,
Ja na mohiłki Rosa pryjšoŭ,
Baču lepšyja ludzi Radzimy
Čaradoj pachavalnych kryžoŭ.
Tut byŭ Kołas, Kupała, Bahdanovič, Łuckievič, Skaryna…
Dumki vašyja recham dahetul ŭ zavułkach hučać.
Ty ź Dziadoŭ zbudavana maich biełaruskaja Vilnia,
Z majoj pamiaci ty i nikomu jaje nie adniać.
Viečar treba dadomu śpiašacca,
Ale ćviorda upeŭnieny ja ‑
Raz za razam ja budu viartacca,
Tudy, dzie staić Vilnia maja.
Dziakuj horad u nas atabrali,
Nie dali zrujnavać i zabić,
Dziakuj spadčynu nam zachavali,
Adčuvaju, jak serca balić.
U hetym horadzie zaraz litoŭcy žyvuć, nie lićviny,
Biełaruskaje movy na vulicach užo nie čuvać,
Dy nie daść nam čužyncami być biełaruskaja Vilnia
Z Vostraj bramy u pahoniu iznoŭ voi na koniach laciać.
- Heta rodny mnie horad, ale zaraz jon u inšaj krainie,
Navat nazvu zamiežnuju pišam na mapach svaich,
Ale jon dla mianie nazaŭždy biełaruskaja Vilnia,
Hetak sama, jak byŭ jon spradvieku dla prodkaŭ maich.
Ciapier čytajuć
Historyja ŭ EHU — heta histfak vašaj mary. Jeŭrapiejski dypłom z navučańniem na biełaruskaj movie pry intensiŭnym vyvučeńni anhlijskaj. I poŭnaja svaboda11
Historyja ŭ EHU — heta histfak vašaj mary. Jeŭrapiejski dypłom z navučańniem na biełaruskaj movie pry intensiŭnym vyvučeńni anhlijskaj. I poŭnaja svaboda1
«Vajna ŭsio śpiša». Biełaruskim udzielnikam hiej-prajda ŭ Vilni pahražali raspravaj ad imia biełaruskich vajaroŭ za vykarystańnie bieła-čyrvona-biełaha ściaha219219
Kamientary