Z Brasłavam źviazana žyćcio doktara Stanisłava Narbuta. Treci syn u siamji, naščadak staražytnaha rodu hierba «Truby», Stanisłaŭ naradziŭsia ŭ 1853 hodzie na Haradzienščynie. Starejšy brat, Ludovik, braŭ udzieł u paŭstańni Kalinoŭskaha. Za heta siamja i paciarpieła: ułady kanfiskavali majontak, siamju pazbavili šlachiectva, a ŭsich darosłych vysłali ź Biełarusi. 11-hadovaha Stanisłava prytulili svajaki ŭ Vilni. Syn «dziaržaŭnych złačyncaŭ» nie mieŭ prava pastupać va ŭniviersitety Rasijskaj impieryi, tamu Stanisłaŭ atrymaŭ adukacyju ŭ Miunchienie ŭ Bavarskim univiersitecie.
U rodnyja miaściny Narbut viarnuŭsia doktaram miedycyny. Mieŭ pryvatnuju praktyku ŭ Drui i Brasłavie. Žadańnie dapamahać prostym ludziam było nastolki mocnym, što za dva hady kłapatlivy Narbut adbudavaŭ u Brasłavie ŭłasnuju cahlanuju lakarniu. (Siońnia ŭ hetym budynku – skit Śviata-Pancielajmonaŭskaha manastyra.)
Stanisłaŭ Narbut razam ź siamjoj. Fota: Wikimedia
Aktyŭnaść doktara miedycyny nie mieła miežaŭ. Narbut zasnavaŭ u Brasłavie pažarnuju družynu, vydavaŭ hazietu «Duch Brasłava», udzielničaŭ u pracy miascovaha teatra. Aŭtarytet i pavaha da doktara Narbuta siarod haradžan byli nieasprečnymi, tamu paśla jaho śmierci žychary Brasłava arhanizavalisia i sabrali srodki na dom dla jaho siamji. A praz hod, u 1927 hodzie, na Zamkavaj hary byŭ ustalavany za narodnyja hrošy dziesiacimietrovy abielisk. Ziamlu pad pomnik addaŭ miascovy žychar.