Ci možna zabrać rohi, jakija znajšli ŭ lesie? Možna, ale leśniki prosiać hetaha nie rabić — voś čamu
Kali znajšli ŭ lesie skinutyja rohi łasia, ci možna zabrać sabie taki padarunak pryrody? Vydańniu «Novy dzień» tłumačyć namieśnik dyrektara Žłobinskaha lashasa Ina Dudarava.
Darosłyja samcy łasia skidajuć svaje ciažkija rohi (jakija mohuć važyć da 30 kh i mieć razmach bolš za 1,5 mietra) štohod — prykładna ź listapada pa studzień. Hety miechanizm dazvalaje žyviolinam pazbavicca ad niepatrebnaj nošy paśla šlubnaha siezona.
Skinutyja rohi — heta kaštoŭny pryrodny resurs. Jany bahatyja kalcyjem i fosfaram, i tamu stanoviacca vyratavalnaj padmohaj dla hryzunoŭ (zajcoŭ, vaviorak, myšapadobnych), a taksama dla kapytnych, jakija abhryzajuć ich u pošukach minierałaŭ. Heta asabliva aktualna zimoj i rańniaj viasnoj, kali naturalnyja krynicy mikraelemientaŭ u lesie abmiežavanyja.
«Dla źviaroŭ, jakija žyvuć u lesie, heta sapraŭdny skarb! Tak, dla čałavieka rohi — pamiatny suvienir, a dla zajca — vitaminnaja padtrymka ŭ ciažki čas», — kaža Ina Dudarava.
Ź jurydyčnaha punktu hledžańnia, zbor skinutych rahoŭ łasia ŭ Biełarusi nie zabaronieny.
Tym nie mienš, śpiecyjalisty lashasa nastojliva rekamiendujuć padychodzić da hetaha etyčna.
«Kali my zabirajem rohi ź lesu, my niasiom dadomu čaścinku dzikaj pryrody. Ale razam z hetym my pazbaŭlajem žyvioł dostupu da važnaj krynicy minierałaŭ. Lepš — sfatahrafavać, palubavacca i pakinuć znachodku ŭ ekasistemie. Chaj jana vykonvaje svaju pryrodnuju misiju», — kaža ekśpiert.
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy2121
Kamientary