Ветэрану з Гродна 97 гадоў — у 1945-м ахоўваў мост пад Ніжнім Ноўгарадам, а пасля вайны змагаўся з «бандэраўцамі»
-
20.05.2025Хто б сумняваўся -- войскі НКВД падчас вайны самыя жывучыя...
-
20.05.2025Архівы,
cikava, ў Курапатах ці Дражне таксама служыў імперыі ?.... -
20.05.2025Немца хоць аднаго забіў гэты рускі ветэран? Ці толькі ўкраінцаў?
"Да канца вайны Няўзораў у складзе гарнізона ахоўваў мост ... за 2000 кіламетраў ад фронту.
З жніўня 1945 года па студзень 1946 года ён прымаў удзел у ... змаганні з нацыяналістычным украінскім падполлем". -
20.05.2025У Няўзорава Глебавіча бацька таксама хенерал кдб а ён балтыцепры змагался з " ляснымі братамі" з рыжскім амапам побач..у канцы 80 пачатку 90х
-
20.05.2025Яго прызвалі ў армію ў снежні 1944 года. (декабре). //
Вайна скончылася 3.07.1944.
Якое дачыненне ён мае да вайны на тэрыторыі Беларусі?
Ніякага. -
20.05.2025Якое дачыненне ён мае да Беларусі? , Небольшое уточнение: 3/7 Минск освободили, всю Беларусь - 28/7.
-
20.05.2025Тылавы гэбэшны пацук: нават нідзе не паваяваў, а потым гэбэшнік змагаўся з малалікімі бандэраўцамі.
-
20.05.2025Это не ветеран. Все они уже умерли от ужасов войны, а этот живой. Вопрос где он был во время войны? В тылу он был и ел кашу с маслом. Неверю этому "ветерану".
-
20.05.2025Я же говорю, завозят в Беларусь всякий сброд - вагнеровцы, пакистанцы, казаки (откуда в Гродно, к примеру, казаки вообще взялись? - а там у них какие то атаманы даже есть) так называемые "ветераны". И таскаются с ними потом по всем городам и весям выдавая за "наше гераичэскае прошлае, настаяшчэе и будушчэе ". С другой стороны, в стране, превратившейся в Сомали в центре Европы по другому и быть не может.
-
20.05.2025Карнік звычайны. Ад класічнага фашыста яго адрознівае толькі месца паходжання.
-
20.05.2025Бо караеў такі ж ражаны блазан.
-
20.05.2025Юрий Караев закончил Саратовский военный институт внутренних войск МВД РФ в 1987 году. Почитайте про это позорное заведение.
Оно начало свою историю с мая 1932 года от 4 школы пограничной охраны и войск ОГПУ.
9 мая 1932 года на основании приказа коллегии ОГПУ была создана 4-я школа пограничной охраны и войск ОГПУ с постоянным местом дислокации в городе Саратове. В апреле 1937 года школа была преобразована в военное училище, которое стало именоваться «Саратовское военное училище пограничной и внутренней охраны НКВД СССР» с середины 1937 года — «Саратовское военное училище пограничных и внутренних войск НКВД СССР». -
20.05.2025Старый вертухай
-
20.05.2025Ну какой из вертухая ветеран?
-
20.05.2025Адзін стары чалавек, таксама 1927 года нараджэня, даўно мне расказваў, што перамогу ён сустрэў у вучэбнай часці ў Уручы і ўдзельнікам вайны ён не быў. Аднак некаторыя з курсантаў вучэбкі трапілі праходзіць службу ў Германію, а там у маі і летам 1945 года праліўся дождж з узнагарод і гэтым былым курсантам, як і ўсім астатнім, выдалі медалі за перамогу над Германіяй і калі ў канцы 70-х гадоў прошлага стагодззя ўдзельнікам вайны сталі даваць ільготы, то гэтыя людзі сталі ўдзельнікамі вайны, таму што ў іх быў гэты медаль.
-
20.05.2025Прыклад, я раней пісаў, як майму цесьцю 1944 г.н. з невялічкага горада прапаноўваў маёр з ваенкамату пінжак зь медалямі апрануць, і прайсьціся, як быццам ветэран. Стары сказаў, што большай ганьбы не чуў, ды і людзі ведаюць, хто ён. Бач, не ўсе так сябе паводзяць, некаторыя 4 ордэны БЧС на сябе вешаюць, і прымаюць кветкі і віншаваньні, нават не пражыўшы і 80 гадоў.
-
20.05.2025Яшчэ адзін прыклад. На канале Марка Салоніна на днях выйшаў сюжэт пра баі каля Алітуса ў чэрвіне 1941 года і як камандзір 5-ай танкавай дывізіі палкоўнік Фёдараў даў дзёру і ўжо 24.06.41 апынуўся каля Маладзечна. Потым гэты палкоўнік стаў начальніка Салікамскамскай ВУ дзе і прабыў усю вайну, аднак гэта не памешала яму прысвоіць сабе медалі "За абарону Ленінграда", "За абарону Масквы" і потым яшчэ і ордэн Айчыннай вайны. Вось так некаторыя прахадзімцы атрымлівалі ўзнагароды.
-
20.05.2025Ісконний московит. Вертухай-чекіст. А у сучасній Білорусії ім.Бацьки він національний герой....
Цяжка без жартаў чытаць навіны пра ражаных клоўнаў. А як прыкладна здабываліся тыя ўзнагароды - даўно напісана Быкавым і Астаф'евым.
Ці вось нядаўна Салонін апавядаў пра камдзіва Фёдара Фёдаравіча Фёдарава, які драпануў з Паўночна-Заходняга фронту 24.06.1941, а ва ўзнагародных дакументах - асабіста падбіў 6 (!) танкаў праціўніка 26 (!) чэрвеня 1941. Седзячы ў тыле ў Салікамску, яшчэ й сабутэльнікам медалькі выбіваў - герой!
І гэты дзед з той жа касы. Хіба яшчэ пабываў у ролі цяперашніх росгвардзейцаў, вынішчаючы ўкраінцаў на акупаванай тэрыторыі.