Павал Якубовіч Заметалін Зімоўскі таксама палымяные палемісты тых канец 80х пачатак 90х часоў ...яны горш ....
Малдэр
20.06.2025
Цікава, рэдакцыя, ці ён не далёкі сваяк Мюрэя Букчына, бацькі якога былі з-пад Вільні і з Мазыра?
XXX
20.06.2025
Аўтар кнігі “Народ издревле нам родной..”. Здагадайцеся, пра які народ ідзецца.
Беларус
20.06.2025
XXX, Беларускі.
бабруйчанін
20.06.2025
XXX, Трапна узгадалі аб яго хуууд творчасці .. Тры XXX творчасць
Гугл
20.06.2025
Беларус, гугл выдаў анатацыю да кнігі "...Народ, издревле нам родной" (Семен Букчин) "Книга рассказывает о разносторонних связях русских писателей - Г.Р.Державина Д.И.Фонвизина, А.С.Грибоедова, А.С.Пушкина, Н.В.Гоголя, Л.Н.Толстого и др. - с Белоруссией, о том, как отразились белорусские темы и сюжеты в произведениях русской классической литературы. Названием книги послужили слова А.С.Пушкина о белорусах. Монография может быть использована при углубленном изучении русско-белорусских культурных связей.
бабруйчанін
20.06.2025
[Рэд. выдалена]
Anatol Starkou
20.06.2025
Сумная навіна. Я з ім сустракаўся ў фб, калі некалькі гадоў таму шукаў матэрыялы для сваіх кніг, і знайшоў адну яго на беларускіх рэсурсах, а другую не. Спытаў, маўляў, можа ў вас ёсць яе электронны варыянт - кажа няма, але параіў звярнуцца ў Нац бібліятэку. Звярнуўся. Там мне адсканіравалі яе і так ў мяне апынуліся дзве кнігі Сямёна Букчына. Зямля вам пухам, Самуил Владимирович.
Валерий
20.06.2025
Всегда выступал против оглобельной белоруссизации, за что его не любили, мягко говоря, всякие суперпатрыёты.
XXX
20.06.2025
Валерий , Госпадзя, калі ў Беларусі была гэтая “аглабельная беларусізацыя”? Пра што ты, русацяпік?
Nm
20.06.2025
Валерий, у 90-х ён сапраўды быў ватнікам, калі вы пра гэта ) Але потым яго адпусьціла трохі
бабруйчанін
20.06.2025
Валерий , Калі падобныя на яго цябе мелі квіткі каму пашчасціла да Штатаў каму не галасілі у 94 за АГЛ Праз 30 год галасят у Штатах за Трампа у Ізраілі за Нетаньяху і так і жывуць у гэтта маленькай Адесы ні ведаючы ангельскамеріканьскага івріта Як і ты )) беларускай
XXX
20.06.2025
бабруйчанін, Ты хоць сам разумееш сваю плынь сьвядомасьці?
бабруйчанін
20.06.2025
[Рэд. выдалена]
Woodoo Cult
20.06.2025
[Рэд. выдалена]
Рандом
20.06.2025
Рандомно читаю его статью про Вечорку, Лебедько и Козулина "Разговорчики в строю: пиратский покер". Чё-то ржу. https://nmn.media/articles/1755
Точка бай
20.06.2025
Шимон был крайне антипатичная личность,из плеяды точильщиков,буровиков,так сказать,глубинного бурения.Вот и он угомонился,а Беларусь продолжает быть...
апошні інспэктар
20.06.2025
якія таксычныя камэнтары... чалавек выступаў за эўрапэйскі вэктар разьвіцьця Беларусі, зямля яму пухам.
Гугл
21.06.2025
Рэцэнзія на кнігі С.Букчына ад Вольфа Рубінчыка. Цытата: «Хроніка суверэннага балота» – набор размаітых артыкулаў, надрукаваных, галоўным чынам, у газетах «Знамя юности», «ЛіМ», «Литературная газета» часоў перабудовы і першых гадоў незалежнай Беларусі. Некалькі тэкстаў узяты з перыёдыка «Европейское время», заснаванага с. Букчыным пры дапамозе фонду Сораса ў 1992 г. Яна выходзіла да 1995 г., і падобна, што на яе старонках погляды С. Букчына адлюстроўваліся найбольш поўна і ясна. Будучы, паводле прызнання рэдактара, «заўчасным выданнем», «газетай-марай», яна знікла, пакінуўшы справаздачу аб зробленым – кнігу з адмыслова правакацыйнай назвай.
Правакуе аўтар і зместам – чырвонай ніткай паўз добрую палову артыкулаў праходзіць спрэчка з «нацыяналамі», яны ж – «нацыянальна арыентаваныя». Стыль допісаў сведчыць, што іх аўтар добра засвоіў урокі дарэвалюцыйнага «караля фельетонаў» Уласа Дарашэвіча, кнігу якога ён кагадзе адрэдагаваў.
Каму толькі не навязваў дыскусію С. Букчын у канцы 1980-х – пачатку 1990-х гг., закідаючы «нацыянальную абмежаванасць» і/альбо «правінцыялізм»… Лявон Баршчэўскі, Вольга Іпатава, Зянон Пазняк, Алег Трусаў, Павел Церашковіч, Яўген Цумараў, Віталь Цыганкоў... Гэта далёка ня поўны пералік тых, хто «трапіў пад раздачу». Цяпер даўнія дыскусіі з імі выклікаюць амаль замілаванне – і знаходзіўся ж імпэт на такія рытарычныя фігуры, як «чаму такі недавер, Лявон Пятровіч, да ісцінна дэмакратычных сілаў Расеі?»...
Крывіч
21.06.2025
Сябра пушкініста Фядуты. Агульныя рускамірныя каштоўнасьці.
Памёр Сямён Букчын
"...Народ, издревле нам родной"
(Семен Букчин)
"Книга рассказывает о разносторонних связях русских писателей - Г.Р.Державина Д.И.Фонвизина, А.С.Грибоедова, А.С.Пушкина, Н.В.Гоголя, Л.Н.Толстого и др. - с Белоруссией, о том, как отразились белорусские темы и сюжеты в произведениях русской классической литературы. Названием книги послужили слова А.С.Пушкина о белорусах.
Монография может быть использована при углубленном изучении русско-белорусских культурных связей.
Праз 30 год галасят у Штатах за Трампа у Ізраілі за Нетаньяху і так і жывуць у гэтта маленькай Адесы ні ведаючы ангельскамеріканьскага івріта Як і ты )) беларускай
Чё-то ржу. https://nmn.media/articles/1755
Цытата: «Хроніка суверэннага балота» – набор размаітых артыкулаў, надрукаваных, галоўным чынам, у газетах «Знамя юности», «ЛіМ», «Литературная газета» часоў перабудовы і першых гадоў незалежнай Беларусі. Некалькі тэкстаў узяты з перыёдыка «Европейское время», заснаванага с. Букчыным пры дапамозе фонду Сораса ў 1992 г. Яна выходзіла да 1995 г., і падобна, што на яе старонках погляды С. Букчына адлюстроўваліся найбольш поўна і ясна. Будучы, паводле прызнання рэдактара, «заўчасным выданнем», «газетай-марай», яна знікла, пакінуўшы справаздачу аб зробленым – кнігу з адмыслова правакацыйнай назвай.
Правакуе аўтар і зместам – чырвонай ніткай паўз добрую палову артыкулаў праходзіць спрэчка з «нацыяналамі», яны ж – «нацыянальна арыентаваныя». Стыль допісаў сведчыць, што іх аўтар добра засвоіў урокі дарэвалюцыйнага «караля фельетонаў» Уласа Дарашэвіча, кнігу якога ён кагадзе адрэдагаваў.
Каму толькі не навязваў дыскусію С. Букчын у канцы 1980-х – пачатку 1990-х гг., закідаючы «нацыянальную абмежаванасць» і/альбо «правінцыялізм»… Лявон Баршчэўскі, Вольга Іпатава, Зянон Пазняк, Алег Трусаў, Павел Церашковіч, Яўген Цумараў, Віталь Цыганкоў... Гэта далёка ня поўны пералік тых, хто «трапіў пад раздачу». Цяпер даўнія дыскусіі з імі выклікаюць амаль замілаванне – і знаходзіўся ж імпэт на такія рытарычныя фігуры, як «чаму такі недавер, Лявон Пятровіч, да ісцінна дэмакратычных сілаў Расеі?»...