«Старыны не рушыці»: замежная кампанія аднаўляе стары бровар на Вілейшчыне + фоты
Будынак стайні.
За савецкім часам тут была ферма.
Замежная кампанія «Тракцэнтр «Азярцо» вырашыла інвеставаць у рэстаўрацыю з рэканструкцыяй будынка бровара на Вілейшчыне, які адносіўся да былой сядзібы «Двор Стайкі». Мы пісалі пра гэты праект у верасні. Намеснік дырэктара кампаніі Аксана Волкава расказала, што ўдалося зрабіць за гэты час.
«НН»: Год таму была падпісаная дамова бязвыплатнага карыстання броварам. Бачыў, на тэрыторыі сядзібы вядуцца работы. Пачалася рэстаўрацыя?
Аксана Волкава: Яшчэ не. Я не атрымала да сёння ад архітэктараў праектна-каштарыснай дакументацыі.
Цяпер там вядуцца толькі кансервацыя і супраць аварыйныя работы: дэмантаваныя аварыйныя фрагменты мура, выканана работа па ўмацаванні сценаў — бровар ужо не абрынецца.
«НН»: А калі будзе гатовы праект?
АВ: Цяжка з такімі аб’ектамі працаваць. Прасцей на новым месцы будынак узвесці, чым у гістарычным парку. Праект хоць і не такі вялікі, але патрабуе грунтоўнай прапрацоўкі. Трэба ж захаваць гістарычнае месца — «старыны не рушыці».
То бок не ставіць бетонныя кропкі падлучэння электрычнасці, не ставіць лініі электрапередач са слупамі па парку з векавымі дрэвамі, але трэба падвесці ацяпленне, ваду. Месца павінна быць па-сучаснаму абсталяваным і бяспечным для адпачынку.
Архітэктар Вальмен Аладаў абяцае на гэтым тыдні ўжо аддаць праект на экспертызу. І як толькі мы атрымаем пацвярджэнне, можна працаваць. Месяц, напэўна, давядзецца чакаць.
У Мінскім аблвыканкаме ляжыць мая дамова на атрыманне для ўпарадкавання ўсёй тэрыторыі «Двара Стайкі». Гэта парк з сажалкай, іншыя пабудовы. Гэта затратна, але ж месца таго вартае.
У маі, калі не адмовяць, я хачу правесці суботнік для ўсіх ахвочых. Гэта ж каля 18 га тэрыторыі, якія трэба прыбраць.
«НН»: У 2014 годзе вы павінны здаць адрэстаўраваны бровар, у якім размесціцца музычна-выставачная зала. А што з астатнімі будынкамі думаеце зрабіць?
АВ: Калі перададуць, можна было б іх аднавіць. На жаль, не ўсё ўдасца. Мы правялі абследаванне стайні, і яна не падлягае аднаўленню. Яе можна толькі закансерваваць: разбураецца катастрафічна і вось-вось можа абрынуцца. Але
я б стайню накрыла, захавала руіны, а побач лавачкі паставіла, як робяць у Фінляндыі, Швецыі — такія месцы ўладкаваныя сучасна і ўтульна: калі палацы выкарыстоўваюць пад музеі, то гаспадарчыя пабудовы прыстасавалі для выставак, рамесніцкіх майстэраняў, канцэртаў, гатэльчыкаў...
«НН»: Раней называлася сума рэстаўрацыі бровара $120 тысяч...
АВ: Вы ж разумееце, што гэта нерэальна. Гэта будзе значна больш.
«НН»: У выпадку рэалізацыі ўсіх інвестыцыйных задумак, у Стайках узнікнуць працоўныя месцы. Хто там будзе працаваць: вяскоўцы альбо будзеце з Вілейкі і Мінска прывозіць работнікаў?
АВ: Такое пытанне я задавала людзям, якія адкрылі нейкія аб’екты ў Вілейскім раёне. Выявілася, што там шмат людзей з Вілейкі, Маладзечна, Мінска — і нікога з вяскоўцаў. Але да мяне ўжо звяртаюцца. Напрыклад, з суседняй вёскі жанчына патэлефанавала: пераехала маму даглядаць і хацела б у нас працаваць.
Я зацікаўленая, каб кадры былі мясцовыя. Мо давядзецца іх яшчэ рыхтаваць.