Каханне і мужчыны: усё хутка. Каханне і жанчыны: усё ўдумліва

Хуткасць, з якой развіваецца пачуццё, розная ў мужчын і жанчын. Але адрозніваецца і глыбіня — прычым адваротна. Цікава, што на глыбіню пачуцці ўплывае і сітуацыя з гендарнай роўнасцю.

Дыскатэка ў Акадэміі міліцыі з удзелам студэнтак Медуніверсітэта. Фота прэсавай службы МУС

У красавіку 2025 года ў аўтарытэтным навуковым часопісе Biology of Sex Differences з’явіўся артыкул пра тое, як менавіта каханне адрозніваецца ў жанчын і мужчын — і чаму гэта важна не толькі для псіхолагаў, але і для кожнага з нас.

Навукоўцы з універсітэтаў Аўстраліі і Фінляндыі прааналізавалі анкеты 808 маладых людзей з 33 краін — пераважна з Еўропы, Паўночнай Амерыкі і Паўднёвай Афрыкі.

Для гэтага была выкарыстана база Romantic Love Survey 2022, якая ахапіла 1556 маладых людзей ад 18 да 25 гадоў, пераважна студэнтаў. Пры гэтым усе без выключэння ў момант апытання перажывалі стан рамантычнага кахання. Гэта важна: даследчыкі ўпершыню аналізавалі менавіта тых, хто цяпер кахае, а не проста знаходзіцца ў адносінах.

У апытанні людзі паведамлялі, колькі разоў у жыцці яны адчувалі каханне, калі менавіта яно ўзнікала адносна пачатку адносін, наколькі моцнымі былі пачуцці, наколькі часта яны думалі пра каханага чалавека і наколькі былі адданыя свайму партнёру.

Вынікі аказаліся надзвычай выразнымі. Мужчыны, як правіла, улюбляюцца раней за жанчын. У сярэднім яны прызнаюцца ў каханні прыкладна на месяц раней. Больш за тое, яны часцей паведамлялі, што раней ужо былі закаханымі некалькі разоў. Гэта можа сведчыць пра тое, што мужчыны схільныя імгненна ідэалізаваць абранніцу і бачыць у ёй «тую самую».

Аднак калі гаворка заходзіць пра глыбіню перажыванняў, сітуацыя змяняецца. Жанчыны паказалі значна вышэйшы ўзровень эмацыйнай насычанасці: яны больш часу думалі пра партнёра, адчувалі моцную прыхільнасць, страх страты, жаданне падтрымліваць і ахвяраваць сабой. Іх каханне было менш імпульсіўным, але больш асэнсаваным і арыентаваным на будучыню.

Навукоўцы тлумачаць гэтыя з’явы з пункту гледжання эвалюцыйнай псіхалогіі. У мінулым мужчынам было выгадна як мага хутчэй выбіраць патэнцыйную партнёрку, каб павялічыць свае рэпрадуктыўныя шанцы. Таму яны часцей і раней адчуваюць каханне.

Жанчыны ж, якім даводзілася выношваць і даглядаць дзяцей, арыентаваліся на стабільнасць, надзейнасць і доўгатэрміновыя адносіны. Адсюль — большая эмацыйная глыбіня, абачлівасць і адказнасць у каханні.

Цікава, што каля 40% і мужчын, і жанчын закохваліся ўжо пасля пачатку адносін. Пры гэтым 30% мужчын і 20% жанчын прызналіся, што закахаліся ў партнёра яшчэ да таго, як сувязь стала «афіцыйнай».

Даследаванне таксама паказала, што знешнія фактары ўплываюць на тое, як і калі людзі адчуваюць каханне. Так, у краінах з высокім узроўнем гендарнай роўнасці (напрыклад, у Скандынавіі) рамантычнае каханне перажываецца з меншай інтэнсіўнасцю. У больш традыцыйных грамадствах, дзе гендарныя адрозненні больш прыкметныя, эмоцыі, звязаныя з каханнем, праяўляюцца мацней.

Такім чынам, калі мужчына кажа «я цябе кахаю» праз некалькі тыдняў пасля знаёмства, а жанчына — толькі праз два месяцы, гэта не азначае, што ён больш адкрыты, а яна — стрыманая. Навуковыя даныя паказваюць, што каханне можа ўзнікаць у мужчын і жанчын у розны час і праяўляцца з рознай інтэнсіўнасцю — і гэта цалкам натуральна.

Каментары да артыкула