Pamierła Elžbeta Radzivił. Dla jaje apošniaj Niaśvižski pałac byŭ domam
Učora, 20 lipienia, pamierła Elžbeta Radzivił (u zamužžy Tamašeŭska). Pra toje paviedamiŭ jaje svajak Maciej Radzivił. Elžbecie było za 100 hadoŭ.
Elžbeta Radzivił u Ružanach, što naležali Sapieham
Elžbeta — dačka pieradapošniaha haspadara Niaśvižskaha zamka Albrechta Radziviła i anhličanki Doraci Parkier Dzikan. Jana źjaviłasia na śviet ŭ Łondanie ŭ 1917 hodzie: tudy baćka adpraviŭ naradžać jaje maci, bo zdaryłasia revalucyja.
Šlub jaje baćkoŭ byŭ niadoŭhim. Tamu Elžbieta žyła z maci ŭ Paryžy, a na vakacyjach jeździła da baćki ŭ Niaśviž. Apošni raz pierad vajnoj — u 1935 hodzie, kali Albrecht pamior.
Nastupny raz Elžbeta zmahła trapić u rodnyja miaściny ŭ 1993-m, kali Biełaruś viarnuła sabie niezaležnaść.
Ale bolš šyroka ŭ ŚMI aśviatlaŭsia jaje vizit u 2009 hodzie, kali kniazioŭna naviedała Biełaruś razam ź inšymi pradstaŭnikami rodu Radziviłaŭ. Tady Elžbecie było 93 hady. Padčas jaho Radziviły zavitali ŭ Nacyjanalny histaryčny archiŭ, Nacyjanalnuju biblijateku, Nacyjanalny mastacki muziej, a taksama ŭ nasielenyja punkty, jakimi kaliści vałodali: Niaśviž, Mir, Pałaniečku i Iškałdź.
Elžbeta Radzivił z baćkam u Niaśvižy
«Heta vialikaja hańba, što vy ŭ Biełarusi nie havorycie pa‑biełarusku… Ja admysłova prysłuchoŭvajusia ŭžo kolki dzion… Viedajecie, kali b nas nie pahnali adsiul u 1939‑m, ja siońnia razmaŭlała b pa‑biełarusku. Bo moj baćka ź niaśvižcami razmaŭlaŭ vyklučna pa‑biełarusku», — kazała jana padčas vizitu.
U roznyja časy žyła ŭ Šviejcaryi, Partuhali, Anhlii, šmat hadoŭ u Francyi. U apošnija hady — u Varšavie.
«U mianie adna prafiesija — chatniaja haspadynia. Heta nienarmalna, kali žančyny pracujuć. Značyć, u siamji nie ŭsio ŭ paradku. Žančyny, asabliva ź siamji Radziviłaŭ, nie pavinny pracavać», — kazała Elžbeta ŭ adnym ź intervju.
Jana źjaŭlałasia zachavalnicaj pamiaci roda Radziviłaŭ i šmat padkazvała restaŭratam, jak vyhladaŭ zamak u časy jaje dziacinstva.