U Mahilovie ŭrahan źnios z bałkona norkavaje futra, jakoje znajšłosia za try kiłamietry ad doma

Niadaŭniaja bura narabiła ŭ Mahilovie šmat biady, ale nie abyšłosia i biez davoli kurjoznych vypadkaŭ, piša «Źviazda».

Fota ilustracyjnaje

Napiaredadni adna žycharka Mahilova vyviesiła na bałkon norkavaje futra, kab abaranić darahuju reč ad moli, i pakinuła jaho tam da nastupnaha dnia.

Nočču ž zdaryłasia stychija. Nieŭtajmoŭnaja vichura, złamaŭšy framuhu, prychapiła futra z saboj.

Reč źnikła biasśledna. Kolki ni šukała haspadynia futra ŭ siabie pad voknami i navat u najbližejšych vakolicach — usio biezvynikova. Na abjavy, jakija jana raźviesiła pa mikrarajonie, nichto nie adhukaŭsia.

Ad adčaju žančyna napisała jašče adnu abjavu z abiacańniem ŭznaharodžańnia za viernutaje futra ŭ pamiery 200 dalaraŭ. U paraŭnańni z realnaj canoj straty — 1500 dalaraŭ — davoli ścipłaja suma. Na ŭdaču jana nie mocna spadziavałasia, ale ž dzieści ŭ hłybini dušy nadzieja tleła. I niezdarma.

Amal praz tydzień futra znajšłosia. Patelefanavaŭ mužčyna, jaki paviedamiŭ, što ŭbačyŭ jaje abjavu i hatovy viarnuć stračanuju reč.

Kali futra apynułasia ŭ jaje rukach, žančyna była na siomym niebie ad ščaścia. Jana ahledzieła jaho i pierakanałasia, što reč taja samaja, bo sama zahadzia pradbačliva zrabiła na adzieńni apaznavalnyja mietki.

Jak vyśvietliłasia, futra pieraadoleła adlehłaść prykładna ŭ try kiłamietry. Viecier pakinuŭ jaho na drevie pierad adnym z pryvatnych katedžaŭ. A kali ranicaj jahonaja haspadynia adčyniła dźviery, to nie pavieryła vačam: byccam niejki ščodry pakłońnik zrabiŭ joj carski padarunak.

Žančyna, usio jašče nie vieračy svajmu ščaściu, chucieńka źniała niečakanuju pryhažość z dreva i pabiehła mierać. Ale, da jaje rasčaravańnia, prezientabielnaja reč novaj patencyjnaj uładalnicy nie padyšła. A chutka na vočy trapiła abjava.

Kamientary da artykuła