U Nacyjanalnym mastackim muziei Biełarusi prachodzić samaja ciopłaja vystaŭka hoda
Vystaŭka «Leta. Śpiakota» reprezientuje vobraz leta i letniaj śpiakoty praz tvory biełaruskaha žyvapisu.
Fiodar Baranoŭski «Junactva», 1970 h. Frahmient karciny
Ekspazicyja, jakaja adkryłasia 7 žniŭnia, abjadnoŭvaje tvory biełaruskich žyvapiscaŭ z fondaŭ Nacyjanalnaha mastackaha muzieja. Asnoŭnaja ideja vystavy — pakazać vobraz leta i letniaj śpiakoty ŭ roznych žanrach i stylach. Tut možna ŭbačyć i realistyčnyja piejzažy, i simvaličnyja kampazicyi, i abstraktnyja pracy, jakija pa-svojmu pieradajuć atmaśfieru hetaj pary hoda.
U centry ekspazicyi — sonca. Jano pakazana ŭ samych roznych značeńniach: ad archietypičnaha falkłornaha salarnaha znaka i jaho sučasnaha płastyčnaha hučańnia, soniečnaha śviatła jak emacyjanalnaj «farby» vyjaŭlenčaj movy, da naratyŭnych, kiniematahrafičnych jaho ŭłaścivaściaŭ.
«Naša zadača — pakazać, jak mastaki bačyli leta, jaho roznyja interpretacyi. Mnohija pracy byli stvoranyja na płenierach. Tut možna ŭbačyć kvietki, nastroj u partrecie, siužetnyja kampazicyi i interpretacyi sučasnych mastakoŭ, kali my nie bačym fihur, ale prysutničaje pačućcio i nastroj, naprykład, ad śvitankaŭ i zachadaŭ», — havoryć Śviatłana Kot, zahadčyca adździeła biełaruskaha mastactva XX—XXI stst.
Ad sacrealistyčnaj kłasiki, sientymientalna-ramantyčnych, letuciennych śvitankaŭ i zachodaŭ, impresijanistyčnych blikaŭ sonca na travie Jaŭhiena Zajcava, Vitala Ćvirki, Uładzimir Stalmašonka, abahulnienych, simvaličnych, piesienna-liryčnych kampazicyj Aleha Skavarodki, Mikałaja Kazakieviča i inšych, jakija adlustroŭvajuć leta jak adviečnuju maładość, da abstraktnych pałotnaŭ.
«Tak, Alhierd Mališeŭski raspaviadaje pra leta ŭ vioscy. My ŭsie, žychary śpiakotnaha horada, chočam vyrvacca na pryrodu, prahniem śviežaści i zialonaha. I ŭ pracach, pradstaŭlenych u hetaj zale, možna adčuć hetuju śviežaść».
Vystava budzie pracavać da 21 vieraśnia ŭ hałoŭnym korpusie muzieja.