Łukašenka zaklikaje ES admovicca ad biessensoŭnaha cisku na Biełaruś
Kiraŭnik krainy zaklikaje Jeŭrasajuz admovicca ad biessensoŭnaha cisku na Biełaruś i raspačać kroki dla adnaŭleńnia ŭzajemadavieru.
Pra jon zajaviŭ, prymajučy daviernyja hramaty ad pasłoŭ zamiežnych krain.
«Čakajem, što Jeŭrasajuz admovicca ad biessensoŭnaha cisku na našu krainu, raspačnie kroki dla adnaŭleńnia davieru da siabie jak da surjoznaha partniora i dobraha susieda. I rola ŭ hetym pracesie kiraŭnikoŭ dypmisij krain — siabraŭ ES istotnaja», — zajaviŭ Łukašenka.
«Mientarski ton i nibyta adzina sapraŭdny zachodni śvietapohlad kolki zaŭhodna mohuć naviazvacca krainam, jakija bačać siabie ŭ budučyni častkaj Jeŭrasajuza. Ale heta nie ŭ dačynieńni da Biełarusi, — padkreśliŭ Łukašenka. — Na šlachu evalucyjnych pieraŭtvareńniaŭ, abo, kali chočacie, madernizacyi palityčnaj i ekanamičnaj sistemy, u intaresach našaha naroda my nie budziem dziejničać pa čyjojści ŭkazcy zvonku».
umacavańnie pazicyj Biełarusi jak sučasnaj, adkaznaj, demakratyčnaj jeŭrapiejskaha dziaržavy. U našym charaktary zaŭsiody adkazvać uzajemnaściu na dobraje i pavažlivaje staŭleńnie», — adznačyŭ Łukašenka. Jon asabliva padkreśliŭ, što Biełaruś — nieadjemnaja častka sučasnaj vialikaj Jeŭropy: «I my padzialajem ahulnuju adkaznaść za jaje budučyniu, hatovyja aktyŭna ŭzajemadziejničać ź jeŭrapiejskimi dziaržavami ŭ intaresach roskvitu i biaśpieki ŭsiaho kantynienta».«U toj ža čas my adzinyja ź jeŭrapiejcami ŭ razumieńni kančatkovaj mety našych reformaŭ:
Źviartajučysia da dypłamataŭ z krain ES i ŭ pryvatnaści da pasła Złučanaha Karaleŭstva Vialikabrytanii i Paŭnočnaj Irłandyi Brusa Bakneła, kiraŭnik Biełarusi skazaŭ: «My hatovyja, kali vy da hetaha hatovyja, z vami supracoŭničać. Dumaju, čas nam užo admovicca ad hetych stereatypaŭ i standartnych abvinavačańniaŭ z boku Jeŭrasajuza ŭ adras Biełarusi. Čas užo šukać punkty sudakranańnia, ja dumaju, heta hałoŭnaje «.
U toj ža čas u karotkaj hutarcy z pasłom Litvy Linasam Linkiavičusam Łukašenka vykazaŭ upeŭnienaść, što baki daduć rady ŭsim prablemam. «Dumaju, nam nikudy nie padziecca ad našaha supracoŭnictva», — dadaŭ jon.