Andrej Chadanovič. Ziemlaki, albo Biełaruskija limeryki-4

Andrej Chadanovič

Ziemlaki, albo 
Biełaruskija limeryki-4

U źbiadniełaha šlachcica z Kreva

ni harełki niama dla suhrevu,

ni hurkoŭ, ni maślin,

ani inšych raślin, –

akramia hieraldyčnaha dreva.

Senbernar u papa z Małaryty

mieŭ vializarnyja habaryty,

bačyŭ smačnyja sny

pra kavałak miasny

j pamiataŭ, dzie kaleha zaryty.

Patryjotka ad muža z Drahičyna

patrabuje praŭdzivaha vyčynu:

“Strašna kinuć va ŭrad

samarobny snarad –

choć prybi da padłohi maśničynu!”

Budaŭnik kamunizmu u Trabach

viek-viakom mizarnieŭ u prarabach,

u miascovych “kidał”

vykładaŭ “Kapitał”,

reštu času ciahaŭsia pa babach.

Isłamist-beenefaviec ź Iŭja

kaža: “Z łaski Ałłaha adkryŭ ja

relihijny sakret:

pup ziamli – minaret,

a navokał – svabodnaja Kryŭja!”

Biełarusy z pamiežnych Druskienikaŭ

nie ŭžyvajuć nikoli zajmieńnikaŭ:

bo ahulnaje “my” –

vierny šlach da turmy,

a “iano” – vierny šlach šyzafrenikaŭ.

U narkolaha z Marjinaj Horki

aksyjomu, što śpirt – vielmi horki,

kožny viedaje syn,

asabliva adzin,

što nia ŭnik vychavaŭčaje porki.

Pryhažunia j raspuśnica ź Mioraŭ

pakazała kachanku svoj noraŭ:

“Ja seks-bomba, i ty,

choć i nadta kruty,

nie chadzi da mianie bieź minioraŭ!”

Ulubioniec žančyn z Baravuchi

byŭ harbaty, raby, visłavuchi,

kirpanosy, kryvy

i sucelna sivy

ad sardečnych turbot i sivuchi.

U “prasunutaj” škole ŭ Hłybokim

navučańnie było adnabokim:

kantracepcyja ŭ rancach,

bo ab ŚNIDzie i prancach

ŭsim viadoma daŭno nazubok im.

Dva chłapcy da krasuni z-pad Ščučyna

siabruka pryviali na zaručyny.

Ŭspaminała darma,

chto žanich, – i z tryma

zaručyłasia. Dočki vy sučyny!

Humarysty da snajpera ź Lozna

pa ŭspamohu źviarnulisia ślozna.

Oj, nia ŭniknuć biady:

toj paŭsiul i zaŭždy

padychodziŭ da žartaŭ surjozna!

Vałacuha, pryjechaŭšy ŭ Druju,

paluboŭnicu ŭbačyŭ staruju.

Ślozy sotniaju bruj:

“Darahaja, daruj!”

A kachanka ŭ adkaz: “Nie daruju!”

Prarasijskija hopniki ŭ Homieli

prezydenta nadzvyčaj bahomili,

łukamoł, kadebe…

Dy paznali siabie

ŭ ściobnych vieršach – i až źnieruchomieli.