потым нацыянал-чэкiсцкія прымірэнцы скажуць што так было трэба дзеля Міру і Дабрабыту Этнасу. Калі так скажа сам Марзалюк дык хто са сьвядомых хамячкоў асмеліцца яму запярэчыць?
Жыве Беларусь
12.11.2025
Бандытау́ эйсмант ( Массандра), баскова, шакуту яшчэ чакае пакаранне
Реалiст
12.11.2025
Жыве Беларусь. Не чакае іх нічога: пачытай гісторыі Пол Пота, японскіх забойцаў падчас другой сусветнай, Ідзі Аміна, Башар Асада, Фідэля Кастра ўсе з іх у крайнім выпадку збягаюць і жывуць да старасці ў нядрэнных хатах, а шматлікіх потым яшчэ і пачытаюць.
Гэта толькі нашай псіхіцы хочацца верыць у справядлівасць, каб не адчуваць сябе нікчэмна
Рэальны рэаліст
12.11.2025
Реалiст, пачытай гісторыі Каддафі, Хусэйна і г.д. і г.д. А таксама прызначэнне Моссада. І не трэба аналогій. Гэта дрэнная уласьцівасць. Усіх знойдуць і ўсіх знішчаць.
Indrid Cold
12.11.2025
Реалiст, мода на гэтым свеце і атрымаецца ўцячы ад кары. Але пасля смерці - іх чакае вечная пакута ў пекле. Чуеце? Гэта чэрці і дэманы ўжо рыхтуюцца да учты :)
Бог усё бачыць
12.11.2025
[Рэд. выдалена]
Realpolitik
12.11.2025
Рэальны рэаліст, это результат действий Армии США. В противном случае, эти режимы просуществовали бы дольше и возможно до сих пор.
Святая простота
12.11.2025
Indrid Cold, если тебе от этого легче...
БЕРАСЦЬ
12.11.2025
Годны помнік годнаму чалавеку
Андрусь
12.11.2025
Калі мы верым, што ахвяра - гэта Герой, то і чакаем ад іншых немажлівага і несправядлівага... Бо як жа інакш?
Для мяне ён проста чарговая ахвяра. І дзякуючы гэтаму стаўленню я жывы, бо асцерагаюся такіх дзеянняў і такой гібелі...
Ён сказаў: "Я выхажу", - а я кажу: "Я лепей дома пасяджу". І мае рацыю з нас дваіх толькі той, хто не ахвяраваў сабой. Хто жывы і можа напісаць, сказаць, апраўдацца.
Вось мы і жывем. А ён нябожчык.
Сымон
12.11.2025
Андрусь , вы не жывеце - вы проста існуеце. Кшталту таго, як існуе быдла ў статку. Спачатку яно проста дае малако і воўну. Узамен яно атрымлівае простыя ежу і піццё, і яму падаецца, што гэта хай і блізка не рай, але ўсё ж такі прымальны стан рэчаў. Але находзіць момант, калі гаспадар стада прыходзіць за мясам. У сучаснай Расеі тый момант адбыўся у момант пачатку мабілізацыі ў верасні 2022, а ў яе марыянеткавых стварэннях "ДНР" і "ЛНР" - адразу з пачатку паўнавартаснага ўварвання. Раман - герой, якога подла забілі, калі ён выйшаў бараніць уласны двор ад карнікаў ды халуёў дыктатара, якія позна ўвечары прыехалі літаральна на сафары па вольных беларусаў. Дыктатар і ягоныя служкі ўпарта імкнуцца сцерці памяць аб ягоным подзвігу - спынілі следства, большасць фігурантаў якога ўжо вядомыя грамадству, пераследуюць за БЧБ спалучэнне, наўмысна зніўшчылі фрэску працы Рамана ў Жыровічскім манастыры, перашкаджаюць праявам узгадавання Рамана і абставінам ягонаuf забойства. Раман - дакладна не ахвяра. Бо ахвяра заўсёды моўчкі пакутуе без надзеі на змены, а герой - заўсёды супраціўляецца, набліжаючы тыя змены.
Зброя.
12.11.2025
Трэба быць не ахвярамi i не забiтымi а самiм iх нiшчыць. Усiх да аднаго.
Gorliwy Litwin
12.11.2025
Зброя., нешта ніводнага пакуль не знішчылі дый не верыцца што ты кагосьці знішчыш. Тут Белая Русь адрозніваецца ад Украіны радыкальна. Украінцы нават на далёкім Усходзе помсцяць за Бучу. Дык можа і перамогуць.
Бодар
12.11.2025
[Рэд. выдалена]
Вышэй за бога
12.11.2025
Героі не паміраюць!
Неужели?
13.11.2025
Вышэй за бога, А много ли вы помните и стиле подвиг Марата Казея? То то и оно.
Как выглядит памятник на могиле Романа Бондаренко
Гэта толькі нашай псіхіцы хочацца верыць у справядлівасць, каб не адчуваць сябе нікчэмна
Для мяне ён проста чарговая ахвяра. І дзякуючы гэтаму стаўленню я жывы, бо асцерагаюся такіх дзеянняў і такой гібелі...
Ён сказаў: "Я выхажу", - а я кажу: "Я лепей дома пасяджу". І мае рацыю з нас дваіх толькі той, хто не ахвяраваў сабой. Хто жывы і можа напісаць, сказаць, апраўдацца.
Вось мы і жывем. А ён нябожчык.
У сучаснай Расеі тый момант адбыўся у момант пачатку мабілізацыі ў верасні 2022, а ў яе марыянеткавых стварэннях "ДНР" і "ЛНР" - адразу з пачатку паўнавартаснага ўварвання.
Раман - герой, якога подла забілі, калі ён выйшаў бараніць уласны двор ад карнікаў ды халуёў дыктатара, якія позна ўвечары прыехалі літаральна на сафары па вольных беларусаў. Дыктатар і ягоныя служкі ўпарта імкнуцца сцерці памяць аб ягоным подзвігу - спынілі следства, большасць фігурантаў якога ўжо вядомыя грамадству, пераследуюць за БЧБ спалучэнне, наўмысна зніўшчылі фрэску працы Рамана ў Жыровічскім манастыры, перашкаджаюць праявам узгадавання Рамана і абставінам ягонаuf забойства. Раман - дакладна не ахвяра. Бо ахвяра заўсёды моўчкі пакутуе без надзеі на змены, а герой - заўсёды супраціўляецца, набліжаючы тыя змены.