Чаканні — рэальнасць. У Верхнім горадзе завяршаюць амбіцыйны комплекс у вельмі спрошчаным выглядзе ФОТЫ
Шматфункцыянальны комплекс на Гарадскім Вале планавалі здаць яшчэ некалькі гадоў таму. Цяпер праз фінансавыя цяжкасці адмовіліся літаральна ад усяго архітэктурнага дэкору і складаных элементаў.
Як цяпер выглядае шматфункцыянальны комплекс у Верхнім горадзе. Фота: тэлеграм-канал «Минск и минчанин»
Будоўля на скрыжаванні Інтэрнацыянальнай, Гарадскога Вала і Камсамольскай — адна з самых праблемных у цэнтры Мінска. З пачатку 2000‑х тут бізнэсмен Сяргей Дзямчук спрабаваў на грошы дольшчыкаў узвесці бізнэс-цэнтр з гандлёвай галерэяй. Але будаўніцтва хутка спынілася і ператварылася ў даўгабуд, які псаваў гістарычны цэнтр горада, а сам забудоўшчык у выніку трапіў за краты па абвінавачанні ў махлярстве.
Комплекс на рэндарах у 2020 годзе меў цагляныя фасады і дарагое зашкленне. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»
Шматфункцыянальны комплекс на рэндарах. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»
Даўгабуд быў канчаткова знесены рашэннем Мінгарвыканкама, а зямлю выставілі на аўкцыён. Летам 2019 года ўчастак за 4,5 мільёна рублёў набыў новы інвестар — кампанія «ВільнюсБудІнвест».
Паводле праекта, распрацаванага архітэктурнай майстэрняй «Атры», унутры гістарычнага квартала мусіў паўстаць шматфункцыянальны грамадскі цэнтр плошчай каля 10 тысяч квадратных метраў, які ўключаў гасцініцу, кавярні, крамы і падземны паркінг.
Пешаходная вуліца паміж карпусамі комплексу на рэндарах. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»
Пешаходная вуліца паміж карпусамі комплексу на рэндарах. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»
Па праекце комплекс складаўся з некалькіх чатырохпавярховых аб'ёмаў з закругленымі вугламі, падзеленых пешаходнымі вулачкамі, праз якія былі перакінуты вытанчаныя зашклёныя пераходы.
Кожны з карпусоў меў сваё сучаснае архітэктурнае рашэнне. Карпусы, якія выходзілі да вуліцы Гарадскі Вал, былі выбудаваныя на кантрасце чырвонай і белай цэглай, якая павінна была стаць асноўным матэрыялам аддзелкі фасадаў.
Адзін з карпусоў архітэктары рытмічна члянілі высокімі вертыкальнымі вокнамі, якія ў вуглавой частцы прыкрывала паўпразрыстая дэкаратыўная сценка з чырвонай цэглы. Фасады суседняга корпуса, выкананага ў белай цэгле, мелі спараваныя вокны са скошанымі адкосамі. Ва ўсіх праёмах — модныя цяпер запаўненні без чляненняў, на вуглах — скругленае зашкленне.
Недабудаваны комплекс у верасні 2024 года. Фота: тэлеграм-канал «Минск и минчанин»
У такім амбіцыйным выглядзе комплекс мусіў быць скончаным яшчэ ў 2023 годзе. Але быў узведзены жалезабетонны каркас і сцены, пасля чаго будаўніцтва зацягнулася. Забудоўшчык сутыкнуўся з фінансавым праблемамі, а пасля ўзвядзення заходнімі краінамі санкцый некаторыя запраектаваныя рашэнні сталі непад'ёмна дарагімі.
Адсутнасць грошай вельмі негатыўна адбілася на архітэктуры комплексу. Замест клінкернай цэглы фасады выканалі ў лёгкай тынковачнай сістэме — са звычайнага ўцяпляльніка і тынкоўкі па сетцы.
Такі варыянт звычайна выкарыстоўваюць пры бюджэтных капітальных рамонтах, дзе найперш трэба ўцяпліць, а эстэтыка адыходзіць на другі план. Праз 3‑5 гадоў такія сістэмы ў беларускім клімаце набываюць неахайны выгляд, а на пацямнелай ад бруду і вільгаці паверхні праступаюць светлыя парасонікі мацаванняў уцяпляльніка.
Ні цэглы на фасадах, ні закругленага зашклення на вуглах карпусоў, якія былі ў праекце, не будзе ў гатовым комплексе. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»
Але, відаць, забудоўшчык настолькі не мае грошай, што нават не паспрабаваў зымітаваць цэглу. Зразумела, што ні пра якія дэкаратыўныя сценкі ўжо гаворкі не ішло, як і пра выгнутае шкло — тэхналогію, вядомую з пачатку XX стагоддзя, але дагэтуль недаступную беларускім вытворцам — на яго месцы ў вуглах карпусоў паставілі самыя звычайныя запаўненні. Іншыя вокны таксама спрасцілі, дадаўшы фрамугі.
У выніку замест амбіцыйнага комплексу ў такім адказным і спакусным гістарычным месцы з'явіўся вельмі спрошчаны яго варыянт, калі не сказаць прымітыўны. Да яго хуткага завяршэння, відаць, падштурхнулі толькі вызначаныя ўмовамі аўкцыёну тэрміны асваення пляцоўкі.
Першапачатковы варыянт быў накіраваны архітэктурна-горадабудаўнічай радай на дапрацоўку, бо яго члены палічылі, што «архітэктура — ніякая». Выгляд, у якім дабудоўваюць комплекс, значна горшы за гэты адкінуты варыянт. Фота: вытворча-творчая майстэрня «Атры»