Karpiankoŭ abvinavaciŭ apazicyju ŭ «raskładańni imidžu milicyjaniera jak abaroncy»

Kamandujučy Unutranymi vojskami Mikałaj Karpiankoŭ pavinšavaŭ z 59‑j hadavinaj stvareńnia vajskovuju častku 5448, pryśviaciŭšy ŭ vinšavańni niamała miesca roli hetaha padraździaleńnia padčas narodnych vystupleńniaŭ 2020 hoda, jakija stali «asablivaj pravierkaj na tryvałaść». 

Mikałaj Karpiankoŭ (u centry) sa svami hubazikaŭcami padčas zadušeńnia pratestaŭ u 2020 hodzie. Fota: LookByMedia

U interpretacyi Mikałaja Karpiankova, tady «na vulicach Minska vyrašaŭsia los suvierennaj Biełarusi».

«U toj pieryjad apazicyja damahłasia peŭnych pośpiechaŭ u infarmacyjna-psichałahičnym uździejańni na hramadstva, raskładajučy imidž milicyjanta jak abaroncy. Im udałosia vyklikać u ludziej pačućcio strachu znachodžańnia na vulicach, asabliva ŭ miescach praviadzieńnia masavych mierapryjemstvaŭ i vialikaj kolkaści hramadzian», — vykładaje svaju aryhinalnuju viersiju padziej siłavik, jaki mienavita tady, znachodziačysia na čale HUBAZiKa, nabyŭ svaju sumnuju viadomaść.

Pavodle jaho słoŭ, siłaviki, jakija pravodzili tady i pravodziać da hetaha času žorstkija represii suprać mirnych demanstrantaŭ, vykonvali takuju zadaču, jak «adnavić adčuvańnie biaśpieki». U toj čas nibyta jany «nie prosta achoŭvali paradak, a demanstravali adkrytaść i hatoŭnaść dapamahčy».

I dziakujučy hetamu «my dakazali i pakazali ludziam, što milicyja i narod adzinyja, što ŭnutranyja vojski — heta apora, a nie pahroza».

Kamientary da artykuła