Učora i siońnia ŭ Aleksandryi prajšło tradycyjnaje Kupalle. Učorašni hała-kancert prachodziŭ pad akampaniemient daždžu. Śpievaku Stasu Michajłavu daviałosia krychu pamoknuć, kab asabista pavitać Alaksandra, Viktara i Mikałaja Łukašenkaŭ.
Alaksandr Łukašenka ŭ supravadžeńni achoŭnika z parasonam vyjšaŭ, kab vitać kultavaha śpievaka.
— Dziakuj, što zaprasili, što takija śviaty ŭ vas jość, nie zabyvajecie artystaŭ rasijskich, robicie takuju pryhažość, — kaža Michajłaŭ, spuskajučysia sa sceny.
— Dziakuj tabie, tabie dziakuj, — adreahavaŭ Łukašenka, pacisnuŭ śpievaku ruku i abniaŭ jaho.
Ciapier čytajuć
«Čaho ź ludziej ździekujeciesia?!» Łukašenka zahadaŭ prybrać maršrutki47
Kamientary