Z nahody 9 žniŭnia Ksienija Sitnik zhadała svoj vierš pra 2020 hod
Pieramožca dziciačaha «Jeŭrabačańnia-2005» Ksienija Sitnik padzialiłasia ŭ instahramie vieršam «Žnivień 20-ha». Dziaŭčyna nazvała hety vierš najbolš składanym u svaim žyćci.
Na pieriekriostkach vien mojeho ustałoho horoda,
Ulicy zatonuli v puncovo-ałych ćvietach.
Płamiennyj avhust był rastierzan surovym chołodom
I izmučien istošnym stonom na okriestinskich etažach.Strach,
Nie ostavił vakantnych miest na nahom połumiortvom tiele,
Skryłsia pod hradom pul i raskatom hranat.
Biezzvučnyje ślozy vniz skvoź kłaksony mašin letieli,
Budto by v samom diele, niet doroh, čto viedut nazad.Nauhad,
Rasstrielav vsie svoi nadieždy,
Iskali rodnych čierty v tiech, kto propał naviek.
Bolšie nie niem i nie ślep duch biespoŝadno-miatiežnyj,
I tiepieŕ biezoružnyj šah obratiłsia v bieh.Kovčieh,
Čto na chrupkich plečach postrojen,
Nie sumiejet nas ubierieċ, nie pomožiet najti ukrytije,
Spustia milliardy let, skolko žie budut stoiť
Krovavyje eti stichi na (nie) riealnych sobytijach.
«Treba žyć! Rospač atručvaje». Viadomyja biełarusy rajać, što nam rabić
U Dzień Hodnaści 9 žniŭnia ŭ roznych haradach śvietu prajšli biełaruskija akcyi FOTY
«Tolki biełarusy mohuć kožny dzień». Zhadvajem narodny kreatyŭ u pratesnych płakatach
Viadučaja BT, paetka, uciakač. Jak skłałasia žyćcio samych jarkich udzielnikaŭ dziciačaha «Jeŭrabačańnia»?
Kamientary