Прылепін: Могілкі ва ўсіх нашых гарадах сталі вялізныя

У сваім выступе ў Калінінградзе расійскі пісьменнік-шавініст прызнаваў горкія рэаліі, але заклікаў ваяваць далей і вярнуць ГДР.

Алея з новымі магіламі расійскіх вайскоўцаў на Паўднёвых могілках у Санкт-Пецярбургу. Фота: Artem Priakhin / SOPA Images / LightRocket via Getty Images

Пракрамлёўскі пісьменнік Захар Прылепін прыехаў у Калінінград на адкрыццё Дзён літаратуры ў вобласці. Там Прылепін выступіў перад удзельнікамі рэгіянальнай праграмы «Героі 39», якая накіраваная на падрыхтоўку «кампетэнтных кіраўнікоў» з ліку ветэранаў вайны супраць Украіны, якую традыцыйна называюць «Спецыяльнай ваеннай аперацыяй». Асобныя тэзісы прыводзіць мясцовае выданне «Новый Калининград». Выбралі самыя цікавыя.

Пра ветэранаў, могілкі і новую эліту

«Пасля афганскай кампаніі быў створаны вялізны чорны міф пра воінаў-афганцаў, якія ўсе хворыя на ўсю галаву, якія ўсе пайшлі ў крымінальныя групоўкі (часткова сапраўды пайшлі) і з якімі ўвогуле справы лепш не мець, бо яны небяспечныя, яны людзей забівалі, у іх ва ўсіх траўмы. Тое самае, дарэчы, было і пасля Першай чачэнскай кампаніі».

«Самае простае, відавочнае і прыемнае для нас з вамі ў тым, што наш прэзідэнт простым тэкстам паведаміў (у тым ліку дзейнай палітычнай эліце), што людзі, якія прайшлі Спецыяльную ваенную аперацыю, з'яўляюцца нашчадкамі дзейнай палітычнай эліты і галоўнымі людзьмі, якія будуць кіраваць працэсамі ў найбліжэйшай палітычнай перспектыве».

«Мы з вамі выдатна ведаем, як у Расіі выглядаюць могілкі ва ўсіх нашых найбуйнейшых гарадах. Якімі яны сталі вялізнымі. Мы страцілі велізарную колькасць людзей. Іх забілі еўрапейцы з амерыканцамі. Мы, як будучая палітычная эліта, павінны неяк у сэрцы несці гэтую засечку».

Захар Прылепін выступае ў Калінінградзе. Фота: Юлія Уласава / newkaliningrad.ru

Пра «здраду» Захаду

«Мы шчыра вырашылі, што, зламаўшы савецкую сістэму, скасаваўшы савецкую ідэалогію, мы зможам пабудаваць бесканфліктнае грамадства з заходняй сістэмай. (…) Захад аказаўся да гэтага не гатовы».

«Павінна быць нейкае цвярозае разуменне таго, як гэтыя людзі нас кінулі. Таму што мы нічога дрэннага, вядома, ніякай Францыі і ніякай Італіі, ні Скандынавіі, ні шведам, ні швейцарцам з нашай СВА не рабілі. Гэта ўвогуле іх не тычыцца ніяк. Калі цэнзурнай мовай казаць, гэта не хвалюе гэтых людзей ніяк.

Нічога б у іх жыцці не змянілася, зайшлі б мы ў Кіеў ці не зайшлі.

Яны ўлезлі ў нашу гісторыю, у нашы асабістыя ўзаемаадносіны, у нашу вялікую геаграфію, у нашу вялікую палітыку і так сябе павялі. Мне здаецца, гэта трэба запомніць. Мне здаецца, гэта трэба запомніць не да заключэння перамоваў, а проста запомніць і не забываць ніколі.

Еўрапеец — гэта той, хто кідае. Гэта той, хто парушае ўсе дамоўленасці, парушае ўсе параграфы. Той, які ставіць за мэту забіваць рускіх людзей. Прычым без важкіх на тое абставін».

Пра новы геапалітычны курс і вяртанне ГДР

«Я лічу, што атрымаецца новы віток адносін з Еўропай і ЗША толькі пасля таго, як мы створым рэальныя, важкія эканамічныя і вайсковыя блокі з краінамі Глабальнага Поўдня. Вось чым лепшыя, вышэйшыя і больш адказныя нашы адносіны з КНДР, з КНР, з Індыяй, са згаданымі краінамі Лацінскай Амерыкі, тым больш у нас шанцаў наноў пасябраваць з Еўропай».

«Мы павінны вучыць афрыканскія мовы. І кітайскую. Гэта значна больш важна і карысна, як мне здаецца, у найбліжэйшай і доўгай перспектыве, чым англійская. Яе таксама не трэба забываць, але гэта вялікая прастора для працы. Для нас цэлы свет адкрыты. Якая цудоўная краіна Паўночная Карэя! Які Кітай неабсяжны! Індыя, Лацінская Амерыка…

Чорт з гэтай Францыяй і з імі з усімі.

Калі мы дапаможам Германіі падзяліцца наноў, а мы павінны дапамагчы аддзяліць ад іх ГДР… Гэта трэба ставіць цвёрдай і спакойнай палітычнай мэтай. Мы проста гэтага не робім, але аднойчы да гэтага прыйдзем.

Трамп вунь не саромеецца, калі кажа: «Мне патрэбна Венесуэла, мне патрэбна Канада, Грэнландыя і Панамскі канал».

А мы таксама скажам: «Нам патрэбна ГДР, мы сумуем без ГДР». А тое, што трэба Калінінграду, дык гэта ўвогуле зразумела цалкам. Патрэбна далучэнне да вялікай тэрыторыі. Аднойчы мы перастанем саромецца і будзем пра гэта казаць уголас».

Каментары да артыкула