«Daščentu». A što takoje ščent?
Navat biełarusy, jakija nie havorać pa-biełarusku, razumiejuć słova «daščentu». Ale navat nie ŭsie fiłołahi viedajuć, što takoje «ščent».
Ilustracyjnaje fota z sacsietak: nadpis na biełaruskaj movie
Hetaje jomistaje słova niezrazumiełaje rasijanam, ale kožny biełarus, ukrainiec i palak jaho viedajuć i ŭžyvajuć. Jano mocnaje, vyraznaje, trapnaje.
Baročnuju carkvu pad Žyrovičami razabrali daščentu. Kamandny punkt zhareŭ daščentu.
Daščentu značyć «kančatkova, poŭnaściu (pieravažna ź dziejasłovami zhareć, razburyć, zrujnavać)». Tak tłumačyć jaho Tłumačalny słoŭnik biełaruskaj movy.
Jakoje pachodžańnie vyrazu «daščentu»?
Słova «ščent» u sučasnaj movie niama. Ale movaznaŭcy zaŭvažyli jaho suviaź ź vielmi starym słavianskim koraniem. Ad jaho ž pachodziać słova naŠČADak (=patomak) i ciapier redka ŭžyvanaje słova «čada» (=dzicia).
Ź ciaham času «č» pierajšło ŭ «šč» (niešta padobnaje adbyłosia i ŭ słovie «ščaście».
U słova «ščent» hetaje «en» zachoŭvaje śled starasłavianskaha słova čędo — čada, dzie «e» było nasavym. Nasavyja huki byli ŭłaścivyja daŭnim słavianskim movam, jak i bałckim.
«Čend» z časam stali vymaŭlać jak «ščend», a paśla i jak «ščent». I značyła hetaje słova «apošni naščadak».
«Da ščendu», «daščentu» — heta značyć, da apošniaha naščadka, da korania, da padmurka, da ziamli, kali «ni čaladzina, ni skaciny» nie zastavalisia.
Darečy, u słovach «paČaĆ», «paČaTak» — vodhulle taho samaha pradaŭniaha korania.
{DONATE_PAYPAL}