Alaksandr Łukašenka siońnia biare ŭdzieł u adkryćci novaha budynka 9-j dziciačaj haradskoj palikliniki. Tam jon zrabiŭ niekalki zajavaŭ.
Łukašenka padkreśliŭ, što «budzie rabić usio, kab raźvivać najpierš dziaržaŭnuju achovu zdaroŭja. «Pryvatnaj ja ŭžo najeŭsia», — skazaŭ jon.
Łukašenka dadaŭ, što ŭ krainie ciapier pačali aktyŭna analizavać pracu pryvatnych miedycynskich centraŭ. «Vielmi žorstka kantralujem. Nie tamu, što mnie nie padabajucca pryvatnyja pradpryjemstvy, u tym liku achovy zdaroŭja. Nie. A tamu što treba pracavać sumlenna. I na zdaroŭi ludziej zarablać nichto nie budzie. My budujem sacyjalnuju dziaržavu, a heta pierš za ŭsio kłopat pra ludziej», — padkreśliŭ jon.
Taksama Łukašenka adznačyŭ, što dziaržava budzie rabić usio, kab miedyki hodna žyli i zarablali.
«U hetuju paru šalonych sankcyj usie kryčali: «achovu zdaroŭja čapać nie budziem!» Ni čorta padobnaha. Im plavać na našych ludziej. U cełym my spraŭlajemsia. Spravimsia. Abydziemsia i bieź ich. Jość pradpryjemstvy, dzie my možam zakuplać patrebnuju nam techniku, zapasnyja častki. Jak bačycie, prablem šmat, ale tym nie mienš my rašeńnie nivodnaj zadačy nie prypynili. I śviedčańniem tamu źjaŭlajecca hety budynak».
Zakranuŭ Łukašenka i biahučuju situacyju.
«Hałoŭnaje — nie pierakulić krainu. A ŭsio astatniaje — palikliniki, stadyjony — my pabudujem. My budziem rabić usio, kab źbierahčy našych dzietak. (…) U biełaruskaj dziaržavie važna nie dapuścić destabilizacyi, a ŭsio astatniaje prykładziecca», — skazaŭ Łukašenka.
«Toje, što my, ścisnuŭšy zuby, hetyja dva hady paśla vybaraŭ ciarpieli, staralisia naładzić svajo žyćcio, heta abaročvajecca ciarpimym žyćciom. Daj boh, kab i dalej tak było», — dadaŭ Łukašenka.
Kamientary