Zvalniajuć z pracy enierhičnaha dyrektara Vietkaŭskaha muzieja
Stała viadoma, što nie praciahvajuć kanktrakt ź Piatrom Całko, dyrektaram Vietkaŭskaha muzieja staraabradnictva i biełaruskich tradycyj imia F. R. Šklarava. Pra heta paviedamili ŭ sacsietkach.
Vietkaŭski muziej u tym liku i dziakujučy Piatru Całko byŭ adnoj z najbolš zaŭvažnych i aktyŭnych rehijanalnych muziejnych ustanoŭ.
«Vielizarnaja kolkaść videalekcyj, ekskursij, majstar-kłasaŭ, videa-hutarak — toj kiejs, jakim nie mohuć pachvalicca znakamityja staličnyja muziei, a Vietkaŭski moža, — z sumam adznačajuć u sacsietkach. — Mienavita ŭ Homielskim filijale Vietkaŭskaha muzieja, kali jaje zahadčykam byŭ Piatro, źjaviłasia «Škołka bytavoha tanca». Usie vydatna pamiatajuć «Hukańnie viasny», «Noč muziejaŭ» «Letniki pa tkactvie» i vielizarnaja kolkaść viečaryn, jakija prachodziać u muziei».
Akramia taho, u Vietkaŭskim muziei rupilisia pra papaŭnieńnie fondaŭ unikalnymi ekspanatami. Siarod inšaha muziej abjaŭlaŭ zbory na nabyćcio cikavych pradmietaŭ, i dabivaŭsia ŭ hetym pośpiechu. Tak, u minułym hodzie ŭdałosia takim čynam nabyć ikonu z vyjavaj Božaj Maci, jakaja źjaŭlałasia častkaj Carskaj bramy XIX stahodździa, a dakładniej stvorkaj z navierša bramy.
A sioleta znajšłosia i bolš rańniaje dy poŭnaje navierša z Carskaj bramy. Dźvie stvorki bramy — dźvie ikony z vyjavami Božaj Maci i Archanhieła Haŭryiła. I na heta taksama byŭ abvieščany zbor.
«Niekatorym ludziam varta źniać ružovyja akulary». Lavončyk — pra Mielnikavu, uciečku ŭ «Bajchełp», biełyja palito i hrošy na 1300 palitviaźniaŭ10
Kamientary