«Potym heta napatkała i mianie!» Śpiavačka Kacia IOWA padčas kancerta raskazała pra svaje ciažkija rody
Uradženka biełaruskaha miastečka Čavusy śpiavačka Kacia IOWA raskazała pra svaje ciažkija rody. Niečakanaje i vielmi asabistaje pryznańnie śpiavačka zrabiła prosta padčas svajho kancerta — hledačy byli niamała ŭražanyja, zaŭvažaje «Kamsamołka».
Kacia stała mamaj 31 sakavika 2023 hoda, u ich razam z mužam Leanidam zjaviŭsia doŭhačakany syn, jakoha nazvali Lvom.
Artystka dzialiłasia fatahrafijami, zroblenymi pry vypiscy z radzilnaha doma, na zdymkach ščaślivyja baćki prosta śvieciacca. Ale akazałasia, što ŭsio było niaprosta: daktary pryniali rašeńnie rabić kiesarava.
— Ja nikomu nie raskazvała toje, što chaču raskazać zaraz. Lova za dzień da taho, jak pavinien byŭ zjavicca, staŭ krucicca, i ŭžo ničoha nielha było zrabić. Chto vinavaty? Nichto nie vinavaty, — skazała Kacia padčas kancerta ŭ pierapynku pamiž pieśniami.
Na vačach śpiavački vystupili ślozy, a muž Leanid padyšoŭ da jaje i abniaŭ.
Kacia pryznałasia: jana była nastrojena na naturalnyja rody, ułasna kažučy, z boku daktaroŭ nijakich pieraściaroh nie było. Raniej da kiesarava śpiavačka staviłasia nieadnaznačna.
— Ja išła da rodaŭ tak upeŭniena, treniravałasia kožny dzień. Dumała, što majo cieła samaje ciahavitaje i najmacniejšaje. Ja zmahu ŭsio, ja dasiahnu ŭsiaho, čaho chaču, — kazała Kacia. — Ja hladzieła na ich i dumała: «Jany słabyja. Jany iduć i robiać kiesarava. Jany nie žadajuć sami pasprabavać». A potym heta napatkała i mianie, i ja zrazumieła, što nielha dumać za inšych, — sa ślazami pryznavałasia śpiavačka, stojačy pierad svaimi prychilnikami.
Krychu paźniej u siabie ŭ sacsietkach śpiavačka padzialiłasia i jašče adnym: paśla pryznańnia pierad publikaj maleńki syn niečakana zachvareŭ.
— Prama paśla pryznańnia pra kiesarava, u Lovy padniałasia tempieratura pad 40 i trymałasia dvoje sutak, a potym hetak ža chutka adkaciła. Hetaja chvala «ačyščeńnia», vyzvaleńnia! Jak jašče nazvać heta? Ja pryniała i adpuściła! — napisała śpiavačka ŭ siabie ŭ sacsietcy.
— U nas ź dziećmi adno pole, adny pieražyvańni, i, kali niešta ciśnie na ciabie, značyć ciśnie i na dzicia! Urok zasvojeny! Idziem dalej! Dziakuj za toje, što byli sa mnoj u hety momant! Mnie było niajomka, chaciełasia płakać, uciačy, ale ja zastałasia i kazała, — abahulniła śpiavačka.
Ciapier čytajuć
70-hadovuju žančynu z Homiela pasadzili za kamientary. Heta samaja pažyłaja palitźniavolenaja14
Kamientary