U listapadzie abiacajuć premjeru «Ordena biełaj myšy» pa adnajmiennym tvory piśmieńnika i historyka Uładzimira Arłova. «Naša Niva» daviedałasia padrabiaznaści pra novy prajekt.
«Orden biełaj myšy» — pieršaja pastanoŭka dla kamandy, u jakoj źziajuć dvoje byłych kupałaŭcaŭ — Ihar Sihoŭ i Śviatłana Zielankoŭskaja. Taksama ŭ prajekcie ŭdzielničaje Andrej Barduchajeŭ-Aroł z homielska-varšaŭskaha Team Theatre, dramaturh i aktrysa Dzijana Bałyka, artyst i kampazitar Raman Arłoŭ, Uładzimir Ušakoŭ — były kiraŭnik Sučasnaha mastackaha teatra ŭ Minsku.
«Orden biełaj myšy» — heta raskaz-antyŭtopija pra dva losy, historyju piśmieńnika biez čytačoŭ i karala biez paddanych, dzie znojducca paraleli i ź siońniašnim časam. Hety tvor apošnim časam papularny siarod biełaruskich teatraŭ zamiežža — u 2021-m «Volnyja kupałaŭcy» prezientavali pa im aŭdyjaśpiektakl.
Adzin sa stvaralnikaŭ prajekta raskazaŭ, što novaja pastanoŭka budzie zbudavanaja pa pryncypie «teatra ŭ teatry»:
«U śpiektakli budzie dźvie pjesy — akramia raskaza Uładzimira Arłova «Orden biełaj myšy» my paralelna pišam teksty i kamientary kožnaha akciora jak asoby. Heta jaho ŭspaminy, jaho raskaz pra siońniašni dzień, a taksama toje, što jon dumaje pra budučyniu».
Pavodle słovaŭ surazmoŭcy, tvor Arłova — tema dla važnaj hutarki:
«Što my rabili ŭ minułyja hady, u 2020-ty — heta byŭ naš vybar. I Arłoŭ, kali pisaŭ hety tvor u 2001-m, pradkazaŭ našu budučyniu. Ciapier nam cikava, jak my prajšli hety žyćciovy etap, što my ciapier razumiejem i čym zajmajemsia, a taksama što my dumajem pra budučyniu.
Nie treba zamykacca na tym, što było ŭ 2020-m. Zrabili my vybar, heta adbyłosia. Ale jak my žyviem dalej? Što robim, kab abaraniać svaju pazicyju? Što nas čakaje?»
Premjeru śpiektakla płanujuć u varšaŭskim kłubie Scena Chmielna, prykładny čas — pačatak listapada. Pakul što prachodziać anłajn-repietycyi, bo ŭdzielniki kamandy žyvuć u roznych haradach, ale ŭ kastryčniku ŭ Varšavie pačnucca žyvyja repietycyi. Taksama iduć pieramovy pa tym, kab pakazać prajekt u inšych polskich haradach i vyjechać ź im na hastroli ŭ inšyja jeŭrapiejskija krainy.
Pradstaŭnik kamandy tłumačyć — chaciełasia b, kab prajekt atrymaŭsia ahulnadastupnym i narodnym:
«Nam važna, kab hety prajekt adbyŭsia praz udzieł tych, kamu heta nieabyjakava — havorka nie tolki pra biełarusaŭ, ale i pra tych, chto stavicca da Biełarusi ci našaj kultury z razumieńniem i žadaje dapamahčy. Pakul što prajekt ažyćciaŭlajecca amal bieź finansavańnia.
Padčas samoha śpiektakla budzie interaktyŭnaja kamunikacyja pamiž hledačami i artystami, a taksama šmat niečakanych rašeńniaŭ i efiektaŭ. Usio heta moža dapamahčy zrazumieć, čamu my ciapier znachodzimsia tut i ciapier — naprykład, u Varšavie — i što my robim, kab naša žyćcio było cikaviejšym».
Adkryty zbor u dapamohu prajektu — paŭdzielničać možna tut.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆAkciory, jakija hrali ŭ RTBD i Vialikim teatry, z partniorami stvarajuć u Varšavie kafe-kamjunici — naviedalisia da ich u hości
Padtrymka, jakuju ŭ Polščy vyłučali i biełaruskim teatram, stała dastupnaj tolki ŭkraincam? Razabralisia, što adbyvajecca i jak žyvie niezaležny teatr za miažoj
Maryja Vajciašonak z-za chvaroby vačej bolš nie moža pisać i čytać. Ale vydała knihu, jakuju zapisała jaje siabroŭka
Ciapier čytajuć
«U takuju ž haleču, dy jašče i chałodnuju, pakistancy nie pajeduć». Biełarus piać tydniaŭ pravioŭ u Pakistanie — voś što jaho ŭraziła16
Kamientary