«Zabić jaho ci adrezać jamu jajcy ja nie rašyŭsia». Padrabiaznaści trahiedyi ŭ Hdańsku, dzie vajar katavaŭ bojfrenda, a paśla zabiŭ siabie

Historyja Jahora Iśpiańkova, jakoha ŭžo niama ŭ žyvych, składvałasia dramatyčna.

Padčas vybaraŭ 2020 hoda chłopiec vučyŭsia na miedbrata ŭ miedycynskim kaledžy. Jon udzielničaŭ u mitynhach, byŭ mocna źbity siłavikami.

Baćki chvalavalisia praz hetu situacyju. Jany mocna pasvarylisia z synam, raniej u intervju Jahor kazaŭ, što ledź nie da bojki dajšło. U vyniku jaho vyhnali z doma.

Uzimku 2021 hoda chłopiec źjechaŭ ź Biełarusi va Ukrainu. A 23 lutaha 2022 hoda padaŭ dakumienty na ŭciakactva — na nastupny dzień pačałasia vajna.

«Pieršyja dni ja sprabavaŭ trapić u terytaryjalnuju abaronu, —raspaviadaŭ u intervju «Biełsatu» chłopiec. — Jany mianie ŭziali na ałovak jak mieddapamohu. Paśla ja praz vajenkamat sprabavaŭ trapić u Uzbrojenyja siły Ukrainy. Za adzinaccać dzion ničoha nie dačakaŭsia, tamu vyrašyŭ, što treba jechać u Polšču. Ale mianie mocna mučyła hetaja situacyja, ja nie moh zastacca abyjakavym. Ja vyrašyŭ, što ŭsio ž chaču trapić u vojska i napisaŭ u čat-bot dobraachvotnikaŭ.

Pavialičyć

Paśla taho, jak Jahor atrymaŭ kantrakt, jaho ź inšymi vajarami adpravili ŭ Danieckuju vobłaść. Kazaŭ, što pieršaj pryfrantavoj łakacyjaj stała Hryhorjeŭka kala Sievierska.

Chłopiec chavaŭ ad baćkoŭ toje, što pajšoŭ vajavać. Chłusiŭ, byccam razhružaje karabli ŭ Hdańsku.

U tym ža intervju Jahor raskazvaŭ, jak na jaho vačach zabiła pabracima: «Ale tady ŭ mianie była niejkaja psichałahičnaja abarona, ja ničoha nie adčuvaŭ».

U 2023 hodzie chłopiec viarnuŭsia ŭ Polšču, pačaŭ pracavać u dastaŭcy ježy.

Kazaŭ, što adnojčy trapiŭ u surjoznuju avaryju i cudam zastaŭsia žyvym. Ale atrymaŭ traŭmu kalena, praź jakuju jamu stała składana dastaŭlać zamovy.

Pavialičyć

U Jahora pačalisia ramantyčnyja stasunki ź inšym biełarusam — Arciomam. Surazmoŭca «Našaj Nivy», jaki byŭ znajomy ź imi abodvuma, kaža, što chłopcy byli razam pryblizna paŭtara hoda. Ale dva miesiacy tamu razyšlisia — pa inicyjatyvie Jahora.

Pazaŭčora były vajar pryjšoŭ da eks-bojfrenda, pyrsnuŭ hazavym bałončykam u vočy, źviazaŭ jaho i siłaj vybiŭ parol ad telefona. Jon čytaŭ pierapiski, pieryjadyčna źbivaŭ Arcioma, padpalvaŭ jaho ahniom z hazavaj harełki.

Katavańni ciahnulisia kala sutak, potym Jahor dazvoliŭ achviary patelefanavać u chutkuju dapamohu, a sam syšoŭ, skazaŭšy: «Ja za heta ŭ turmie siadzieć nie budu, ja pakonču z saboju».

Pierad tym, jak kinucca pad ciahnik u Hdańsku, jon pakinuŭ sumburny dopis u instahramie i stvaryŭ kanał u telehramie, kab rastłumačyć svaje ŭčynki.

Apošniaje jaho paviedamleńnie takoje: «Zabić jaho ci adrezać jamu jajcy ja nie vyrašyŭsia, ale mahčyma ich jamu amputujuć. A ja ŭžo ŭsio, kańki adkinuty».

Pavialičyć

Jahor abvinavačvaŭ byłoha bojfrenda ŭ zdradach i inšych amaralnych pavodzinach. Pisaŭ, što paśla vajny apynuŭsia ŭ Varšavie z depresijaj, z raschistanaj psichikaj, z adčuvańniem, što ni adna častka cieła jamu nie naležyć: «Ja mieŭ patrebu ŭ padtrymcy, choć niešta žyvoje. Mienavita ŭ hetym stanie ja sustreŭ Arcioma — i heta stała majoj pamyłkaj».

Što adbyvałasia ŭ tych adnosinach?

Surazmoŭca «Našaj Nivy» kaža, što ŭsio, pra što Jahor napisaŭ u svaim pieradśmiarotnym telehram-kanale, jaho mocna ździviła — i ŭ toje, što Arciom sapraŭdy moh ździejśnić niešta takoje, pavieryć składana:

«Uvohule ŭ mianie adčuvańnie, što tyja teksty napisaŭ čat GPT. Heta zusim nie styl Jahora. Jon u pryncypie nie lubiŭ pisać — nie mahu zhadać, ci było ad jaho chacia b adno tekstavaje paviedamleńnie. Jahor zvyčajna ci telefanavaŭ, ci zapisvaŭ aŭdyja. Plus, kali jon telefanavaŭ mnie parazmaŭlać, jon nikoli nie skardziŭsia na toje, pra što napisaŭ pierad śmierciu».

Voś jak naš surazmoŭca charaktaryzuje hierojaŭ trahiedyi:

«Arciom — dobry, spakojny čałaviek, zaŭsiody hatovy dapamahčy. Arciom — ratavalnik pa žyćci, jamu vielmi chaciełasia vyratavać Jahora. U ich byŭ rozny finansavy stan. Arciom płaciŭ za kvateru, apłačvaŭ ježu. Ale Jahor taksama zdavaŭsia niebłahim chłopcam.

Pavialičyć

Znajomy chłopcaŭ kaža, što spačatku ŭ tych adnosiny byli dobrymi, ale paśla pačali ŭźnikać kanflikty. Surazmoŭcy viadoma pra raniejšy vypadak, kali Jahor źbiŭ bojfrenda. Arciom nijak nie adkazvaŭ — surazmoŭca śćviardžaje, što Jahor sam kazaŭ: «Ja jaho biŭ, ale jon na mianie nikoli ruku nie padniaŭ».

Chłopcy pieryjadyčna skardzilisia našamu surazmoŭcu adno na adnaho:

«Bolš niejkich pretenzij było ŭ Jahora. Jon skardziŭsia, što da jaho staviacca nie tak, jak jon chacieŭ by. Hučała jašče takaja fraza: «Arciom maje bolš za mianie. Čamu ŭ mianie takoha niama?». Arciom šmat pracavaŭ, braŭsia za roznuju pracu. Jahor byŭ dastaŭščykam, ale nie vielmi lubiŭ pracavać. Jon heta časta śpisvaŭ na depresiju.

Pavialičyć

Pry hetym surazmoŭca adznačaje, što ŭ Jahora było ciažkaje psichičnaje zachvorvańnie, jamu treba było prymać tabletki:

«Jon raskazvaŭ mnie raniej, što čuje hałasy ŭ hałavie. Kazaŭ, što jany kažuć jamu zrabić niešta drennaje. Ale pakul Jahor prymaŭ tabletki, hałasoŭ jon nie čuŭ. Nakolki mnie viadoma, paśla taho, jak jany z Arciomam razyšlisia, Jahor pierastaŭ prymać nieabchodnyja preparaty. Jahor kazaŭ mnie, što choča viarnucca na vajnu, bo nie maje sensu žyćcia. Suicydalnyja schilnaści ŭ jaho byli i raniej».

Pa słovach surazmoŭcy, Arcioma ŭžo adpuścili z balnicy damoŭ. «Kaniečnie, u jaho jość traŭmy, apioki, ale žyćciu ničoha nie pahražaje», — tłumačyć jon.

• 3
• 4
• 6
• 42
• 17
• 51
• 1
• 0