Шмат у каго былі ў жыцці выпадкі, калі прыходзілася задавольвацца малой працягласцю сну. Але ёсць тыя, хто адчувае сябе бадзёрым нават пасля 4-гадзіннага адпачынку. Як ім гэта ўдаецца?
65-гадовы Брэд Джонсан усё жыццё спаў па 4—6 гадзін за ноч. У свеце, дзе малую колькасць сну асацыююць з медычнымі праблемамі, Джонсан адчуваў сябе не такім, як усе. Не дапамагала нават тое, што Брэд заўсёды меў шмат энергіі і дасягнуў добрых кар’ерных вынікаў, ды яшчэ і стварыў сям’ю з васьмю дзецьмі.
Толькі ў 2005 годзе Джонсан пачаў атрымліваць адказы на свае пытанні. Ён вырашыў узяць удзел у даследаванні, што вывучала людзей, якім цалкам хапае вельмі малой працягласці сну. У мужчыны знайшлі рэдкія генныя мутацыі, і магчыма, менавіта яны адказныя за яго асаблівасць, піша Popular Mechanics.
Ад вашага сну залежыць тое, наколькі энергічным вы сябе адчуваеце, а таксама ваша здольнасць думаць, памятаць, вучыцца, рухацца і шмат іншага. Тым не менш, няма прамой залежнасці паміж працягласцю сну і яго якасцю, і часам высокая якасць сну дазваляе зменшыць яго працягласць.
Ёсць некалькі рэчаў, якія, згодна з навукоўцамі, аб’ядноўваюць усіх тых, каму трэба мала сну. Гэтыя людзі не спяць на працягу 18-20 гадзін і пры гэтым вядуць сябе нашмат актыўней, чым іншыя. У такіх людзей можа быць дзве працы ці праца, вучоба ды яшчэ і хобі.
Таксама тыя, хто мала спіць, менш хварэюць. Яны таксама сутыкаюцца з дыябетам, сардэчнымі і іншымі хваробамі, але ж гэта апаноўвае іх у нашмат старэйшым узросце, чым нас з вамі. У дадатак, яны лепей спраўляюцца са стрэсам, адрозніваюцца аптымізмам, маюць лепшую памяць, добра пераносяць боль і нават не пакутуюць падчас падарожжаў праз збітыя біярытмы.
У чым сакрэт кароткага сну
Падчас сну наша цела выводзіць таксіны і адкіды і робіць шмат іншых карысных рэчаў для нашага здароўя. Звычайна для гэтага арганізму трэба каля васьмі гадзін, дык чаму ж некаторыя даюць рады за чатыры?
Адказам на гэтае пытанне можа стаць генная мутацыя, якую выявілі кітайскія навукоўцы. Людзі з такой мутацыяй, што паўдзельнічалі ў даследаванні, ішлі спаць у звычайны час, але прачыналіся вельмі рана.
Кітайцы таксама вывучылі мозг мышэй, якія маюць тую ж генную мутацыю, як і людзі, што мала спяць. Эксперты знайшлі некаторыя агульныя рэчы ў функцыянаванні мозга такіх мышэй, але ж патрэбна шмат даследаванняў, якія патлумачылі б, як гены рэгулююць працу мозга. Тым не менш, атрыманыя даныя ўжо паказваюць: для некаторых людзей насамрэч магчыма спаць вельмі мала і пры гэтым заставацца здаровымі.
Такіх людзей звычайна аб’ядноўвае высокая талерантнасць да болю, і Брэд Джонсан адчувае гэта на сабе. Мужчыну трэба замяняць суставы ў абодвух каленях, але ж ён адкладае працэдуру, бо амаль не адчувае болю ў суставах, чым шакуе дактароў.
Джонсан успрымае сваю здольнасць мала спаць як дар, бо дзякуючы гэтаму ён мае шмат вольнага часу, які іншыя людзі трацяць на сон. Гэта, у сваю чаргу, дапамагае яму дасягаць поспехаў у кар’еры і дапамагаць іншым.
Навукоўцы пакуль не ведаюць, як узнікла такая карысная для мужчыны генная мутацыя. Вывучэнне таго, як спяць гэтыя людзі, магло б прынесці шмат карыснага навуцы і нават дапамагчы іншым у будучыні таксама траціць менш часу на сон.
Каментары