Апублікаваны рэйтынг краін ЕС паводле ўзроўню расізму. Расказваем, дзе расавай дыскрымінацыі больш
Новы даклад Еўрасаюза ацэньвае, у якіх краінах да людзей іншага колеру скуры ставяцца з большай нецярпімасцю, а дзе, наадварот, такой праблемы амаль няма.
Агенцтва Еўрасаюза па асноўных правах (ААП) высветліла, што амаль палова людзей афрыканскага паходжання рэгулярна сутыкаецца з расавай дыскрымінацыяй і гвалтам у Еўрасаюзе. Гэта больш за паказчыкі, якія былі ў папярэдняй справаздачы ад 2018 года.
Падрабязнасці перадае агенцтва Euronews.
Каля 6750 цемнаскурых людзей былі апытаныя ў 13 краінах — чальцах ЕС. Людзей апытвалі ў Аўстрыі, Бельгіі, Германіі, Даніі, Ірландыі, Іспаніі, Італіі, Люксембургу, Польшчы, Партугаліі, Фінляндыі, Францыі і Швецыі.
У тройку «лідараў» па ўзроўні расізму трапілі Аўстрыя, Германія і Фінляндыя.
Паводле Euronews, амаль дзве траціны цемнаскурых жыхароў Аўстрыі (67%) і Германіі (65%) заявілі, што сутыкаліся з расавай дыскрымінацыяй у розных сферах жыцця. Выпадкаў праяўлення расізму там у перыяд з 2016 па 2022 робіцца толькі больш: у Аўстрыі з моманту апошняга даследавання паказчыкі выраслі з 42% да 64%, а ў Германіі расізм па лічбах павялічыўся амаль удвая і зраўняўся з Аўстрыяй: было 33%, стала 64%.
Найменш расісцкімі краінамі аказаліся Партугалія і Польшча. Паводле рэспандэнтаў ААП, толькі 17% і 19% (адпаведна) з іх сутыкаліся з дыскрымінацыяй па расавай і этнічнай прыкметах. Акрамя таго, Партугалія — гэта яшчэ і адна з тых краін, дзе ўзровень расізму стаў меншы ў параўнанні з 2016 годам.
«Увогуле даследаванне ААП паказала, што расавая дыскрымінацыя істотна ўплывае на штодзённае жыццё рэспандэнтаў. 23% з іх заявілі, што ім было адмоўлена ў арэндзе жылля з-за іх колеру скуры. Яшчэ 23% адзначылі, што ў адрас іх дзяцей былі выказаныя пагрозы па прычыне этнічнага ці эмігранцкага паходжання. За апошнія 5 гадоў кожны чацвёрты цемнаскуры чалавек быў спынены паліцэйскімі без падставы», — паведамляе Euronews.
Аўтары даклада папярэджваюць, што праяўленні расізму і гвалту часта застаюцца незаўважанымі, што пазбаўляе ахвяр падтрымкі і абароны, якую яны могуць атрымаць паводле закона ад арганізацый, якія закліканыя іх абараняць.
«Быў галодны, як з Асвенціма, не еў ні мяса, ні гародніны». Што вядома пра смерць бабруйскага журналіста, на якога завялі крымінальную справу ў Польшчы1919
Каментары