«Ніхто не мае права забараніць мне абняць дзіця». Мінчанка здзівілася строгім правілам у дзіцячым летніку
Гэтым летам у лагерах павінны прайсці аздараўленне больш за 400 тысячаў дзяцей. Змены ідуць адна за адной, і большасць дзяцей вяртаюцца задаволенымі. Але ёсць і негатыўныя прыклады. Чытачка Onliner.by распавяла пра строгія правілы ў адным з летнікаў, якія здзівілі яе сям’ю.
«Уваход забаронены. Антыкавідныя меры»
— Адразу папярэджу, што лагер прыватны, мы плацілі поўны кошт пуцёўкі, — распавядае мінчанка. — Многія правілы здаюцца мне дзіўнымі і незразумелымі ў наш час — і хаджэнне шэрагам, і ціхія гадзіны для дзяцей за 10 гадоў, і ежа, якую падаюць заўсёды халоднай, і дыскатэка, з якой не адпускаюць.
Але больш за ўсё ўразіла правіла, па якім бацькоў не дапускаюць да дзяцей на працягу ўсёй змены.
Па словах чытачкі, забарону патлумачылі «антыкавіднымі» і іншымі прафілактычнымі мерамі, накіраванымі на тое, каб не дапусціць распаўсюд інфекцый і вірусаў. У правілах пазначылі, што «уваход чужых асоб, уключаючы законных прадстаўнікоў, на тэрыторыю комплексу строга забаронены».
— То-бок і вы на тэрыторыю заходзіць не павінны, і дзіця да вас не адпускаюць. Антыкавідныя меры. Я не гатовая ўступаць у дыскусію, дзе мы, а дзе кавід, але, шчыра кажучы, не мець магчымасці абняць дзіця, калі мне гэтага хочацца — гэта для мяне за гранню.
Я нават адразу не паверыла. Я прыехала ў лагер і патэлефанавала важатай, каб яна адпусціла дачку. Хвіліны праз дзве яны стаялі ля варот лагера, і важатая сказала мне: «Ну, размаўляйце».
Майму здзіўленню не было межаў.
«Як размаўляць?» — «Як усе — праз плот».
І толькі тут я заўважыла, што ўздоўж плота расцягнуліся пары бацькоў і дзяцей, якія размаўляюць праз плот. Паціскаюць рукі, гладзяць па галаве і не абураюцца.
Чытачка з такімі правіламі не пагадзілася і ўсё‑такі настаяла, каб дачцы дазволілі сустрэцца з мамай па-за межамі лагера.
— Мне сказалі напісаць заяву, дзе сярод прычын я пазначыла вострае жаданне абняць дзіця. Больш са мной ніхто не спрачаўся, і дзіця адпускалі нават без прад’яўлення пашпарта.
Але чаго мне не зразумець: кажуць, што зараз усе размаўляюць праз плот, і гэта не выключна асаблівасць гэтага лагера. Потым я сама бачыла бацькоў, якія прыязджалі з раскладнымі крэсламі, ставілі іх насупраць плота і гутарылі з дзецьмі праз плот. Гэта прыватны выпадак ці агульная практыка?
Звычайна для камунікацыі з дзецьмі ў лагерах прадугледжваюцца бацькоўскія дні. Вясной гэтага года пісалі, што такіх дзён у гэтым сезоне стане менш. У прыватнасці, у «Зубрані» абвясцілі, што выдзяляць толькі адзін дзень на змену, а не кожныя выхадныя, як раней.
— Усё‑такі гэта не будуць кожныя выхадныя, а будзе адзін пэўны дзень у змену. Па-першае, 15 дзён — гэта не так шмат. Дзеці занятыя, яны атрымліваюць паўнацэннае харчаванне, абкружаныя клопатам, — тлумачыла такое рашэнне дырэктарка лагера.
Правілы наведвання вызначае кожны лагер індывідуальна, у тым ліку абвяшчае графік бацькоўскіх дзён. Як высветлілася, у летніку, куды адправіла дачку чытачка, такія дні праз дамову не прадугледжаныя зусім.
Чым тлумачаць забарону ў лагеры?
Журналісты звязаліся з адміністрацыяй загараднага комплексу, каб даведацца, чаму было прынятае рашэнне абмежаваць камунікацыю бацькоў з дзецьмі.
— Гэта ўжо не першы год у нас так. Мы зрабілі выснову, што дзеці пасля таго, як пагутараць з бацькамі, як правіла, потым праводзяць па паўдня ў медпункце. Хтосьці рукі не памыў, нешта не тое дзіця з’ела або чымсьці заразілася. Дзеці ў нас усе прыязджаюць з даведкамі і знаходзяцца ў ізаляванай прасторы. У іх свой «абмен», можна так сказаць. А як толькі пачынаюцца прыезды бацькоў — натуральна, пачынаюцца хваробы. Пнеўманіі і іншыя захворванні ніхто не адмяніў.
— А як даўно ў вас такія правілы?
— Пяты год лагер працуе па такой схеме. Наколькі я ведаю, пару гадоў спрабавалі бацькоўскі дзень, потым адмянілі — статыстыка не вельмі.
Па словах прадстаўніка лагера, паток скаргаў ад нездаволеных бацькоў не паступае. Калі сітуацыя экстранная — напрыклад, дзіця трэба адвезці да доктара па старым запісе — яго адпусцяць з бацькамі па заяве. Але ўвогуле правілы строгія: за тэрыторыю лагера дзеці не выходзяць, і бацькоў унутр таксама не пускаюць. Падтрымліваць камунікацыю з мамай і татам можна па тэлефоне — ім выдаюць два разы на дзень па паўгадзіны.
Наколькі я ведаю, бацькі ўсё‑такі пад’язджаюць, бачацца на 5—10 хвілін, перадаюць якія‑небудзь рэчы, гэты працэс адбываецца.
— Праз плот бачацца ці як?
— Ну так, можна сказаць, што праз плот, — пацвярджаюць у лагеры.
Цяпер чытаюць
Як журналістка «Нашай Нівы» шукала пару на праваслаўным сайце знаёмстваў. Падкаціў і Талай30
Каментары