Апошні абвінавачаны па справе аб масавых беспарадках адказаў на пытанні «НН».
29 жніўня пачаўся судовы працэс над апошнім абвінавачаным па справе аб масавых беспарадках Святаславам Барановічам. Але суддзя змяніла толькі меру стрымання яму на падпіску аб нявыездзе і перанесла пасяджэнне на 28 верасня. Святаслаў адказаў на пытанні «НН».
«НН»: Як сябе адчуваеце пасля двух з паловай месяцаў, праведзеных за кратамі?
СБ: Хачу сказаць, што добра, можа нават надта добра. Увесь час выходзіў у дворык на свежае паветра. Сачыў за здароўем. Я раней займаўся прафесійна боксам – таму для мяне гэта быў санаторый.
«НН»: Была магчымасць займацца фізічнай культурай хаця б мінімальна?
СБ: Качалак не было. Але падладзіўся. Адціскаўся. Ёсць жа і іншыя практыкаванні.
Харчаванне такое было, што і ногі «працягнуць» можна. Удзячны, што сястра дапамагала. Без падтрымкі з волі там надта цяжка. Да сукамернікаў не маю прэтэнзій. Па маім выглядзе ж відно, што жарты са мной могуць скончыцца непрыемна для іх.
«НН»: Раскажыце пра акалічнасці вашага затрымання.
СБ: Я сам прыйшоў у міліцыю. Я да гэтага ў іх быў. Мяне тады на відэа знялі. І пасля вылічылі. Я сам прыехаў — а што тут хаваць. Я ж не такое злачынства здзейсніў, каб хаваць. Улады самі здзейснілі вялікае злачынства, як збівалі дзяўчат…
«НН»: Да арышту вы ведалі, чым скончыліся суды па падзеях на Плошчы. Не думалі, што і вас могуць арыштаваць?
СБ: Я чакаў. Быў гатовы. Цягнуў час, каб грошай зарабіць, каб сястра пасля магла мяне падтрымаць.
«НН»: Сёння прайшло першае судовае пасяджэнне па Вашай справе. Ці было адчуванне, што рухавік рэпрэсій адкручваецца назад?
СБ: Тры дні да суда я нерваваўся, якое ўказанне атрымае суддзя. Бо разумею, што яна нічога не вырашае. Паставілася яна добра на судзе, у параўнанні з некаторымі іншымі працэсамі.
«НН»: Святаслаў, з якой мэтай выходзілі на Плошчу 19 снежня?
СБ: Каб падтрымаць кандыдатаў. Галасаваў я за Андрэя Саннікава. Яго бачыў лідарам…
«НН»: Не шкадуеце, што выйшлі тады?
СБ: Не шкадую. Лічу, што кожны чалавек не павінен баяцца выказваць сваю пазіцыю.
Былы выкладчык Іняза перайшоў на беларускую ў эміграцыі. Ён разважае пра лёс універсітэта, беларусаў за мяжой і адрозненне нас ад палякаў4
Каментары