Niaklajeŭ: My damovilisia, kab hrošaj nie davali nikomu, akramia «Havary praŭdu»

«Vyciaśnieńnie mianie z apazicyi było źviazanaje najpierš z tym, što ja, paet, byŭ u joj čužarodnym. Choć jość mierkavańnie, što mianie vycisnuli, bo ja moh stać mastkom pamiž uładaj i apazicyjaj».

Jeŭraradyjo: Takoje adčuvańnie, što, da prykładu, pisali vy novuju paemu, ryfma nie išła, a žurnalisty zvankami turbavali — niervy nie vytrymali, i… Tak i źjaviłasia zajava pra vychad z «Havary praŭdu».

Uładzimir Niaklajeŭ: U charaktary maim takaja impulsiŭnaść jość, ale ŭ mianie i z ryfmami ciapier usio dobra — hetymi dniami novuju i, jak mnie padajecca, prystojnuju reč adoleŭ. Praca choć i niervovaja, ale nijakich usploskaŭ takoj siły, što tumanili b rozum i zaminali pryniać uzvažanaje rašeńnie, nie było. Tolki paśla taho, jak pabačyŭ, što pastaŭlenaja mnoj meta — adzinstva apazicyi na vybarach-2015, adzinyja prahrama i kandydat — nie mohuć być dasiahnutyja, to i vyrašyŭ, što rabić tut mnie bolš niama čaho. Vady ŭ stupie ja ŭžo natoŭksia.

Jeŭraradyjo: Za dzień da źjaŭleńnia vašaj zajavy my razmaŭlali i ničoha nie pradkazvała biady, pra mahčymaść praviadzieńnia Kanhresu pa abrańni adzinaha kazali…

Uładzimir Niaklajeŭ: Ja zrabiŭ prapanovy, jakija ciažka było nie pryniać procilehłamu boku — AHP i «Spraviadlivamu śvietu», da apošniaha spadziavaŭsia. Čakaŭ, što choć adna z hetych struktur padpišacca pad pahadnieńniem na Kanhres. I jany nibyta pahadzilisia, ale zrabili heta paznavata. Nu, u toj ža dzień ja i napisaŭ zajavu pra vychad z kaalicyi.

Jeŭraradyjo: Takim čynam, i «Narodny refierendum» vas nie padtrymaŭ?

Uładzimir Niaklajeŭ: »Narodny refierendum», jak i «Tałaka» na kožnym pasiadžeńni, jakich było ci to 100, ci to tysiača, kazaŭ adno: «Nam patrebny Kanhres! Nam patrebny adziny kandydat!» A na vychadzie ŭ niekaha ź ich źjaŭlałasia bolš važkaja pryčyna nie padpisać adpaviednaje pahadnieńnie, čym padpisać. Jakija heta pryčyny? U kožnaha roznyja, ale ŭ ahulnym kantekście — adnolkavyja. Pieršaje — niavierje, što na budučych vybarach možna niešta zrabić, niavierje va ŭłasnyja siły. Druhoje: niežadańnie vyłučyć niekaha, kaho treba było b pryznać lidaram, niežadańnie dać niekamu vyrvacca napierad. Heta toje samaje, što było va ŭkrainskaj apazicyi i što nieabchodna było vyrašać da rasstrełu Majdana. Ja byŭ tady ŭ Kijevie, Majdan kryčaŭ: «Lidara!», a što skazali hetyja lidary? «Ty, Majdan, naš lidar!» Nie moža być lidaram Majdan. Kali jany (Jacaniuk, Kličko i Ciahnibok — Jeŭraradyjo), trymajučy adzin adnaho za rukaŭ, kab nichto nie vyrvaŭsia napierad, admovilisia ad prapanovy Janukoviča niekamu ź ich zaniać miesca premjer-ministra, pačać farmavać novy ŭrad z tym, kab rychtavacca da novych parłamienckich i prezidenckich vybaraŭ, što adkryvała šlach da mirnaha vyrašeńnia prablem va Ukrainie, ja zrazumieŭ, što budzie kiepska.

Nie budziem raźbiracca, što i jak zrabiła ŭkrainskaja apazicyja, ale ja nie moh nie vynieści z hetaha ŭrok. Nie tolki z urokaŭ vybaraŭ 2010 hoda, ale i z urokaŭ Majdana i vajny va Ukrainie ja zychodziŭ, kali kazaŭ: «Davajcie abjadnajemsia i vyłučym lidara». I ja ž nie kryčaŭ, što hety lidar pavinny nazyvacca Uładzimir Niaklajeŭ. Ja ž sastupiŭ Milinkieviču. Heta jaho prablemy — čamu jon nie zachacieŭ pajści pa darozie, jakaja jamu adkryvała šlach da adzinaha.

Jeŭraradyjo: Śviatłana Kalinkina napisała, što z apazicyi vycisnuli adzinaha lidara, jaki byŭ hatovy da dyjałohu z uładami. Vy sapraŭdy hatovyja da supracy z uładaj paśla taho, što jana z vami zrabiła 19 śniežnia 2010 hoda?

Uładzimir Niaklajeŭ: Ja vyjšaŭ z sudovaj zały z pamiaćciu pra dubinki, pra špital, pra turmu, ale pieršaje, što skazaŭ: ja hatovy na ŭsio heta zabycca dziela taho, kab raspačaŭsia dyjałoh u hramadstvie. Biez hetaha ničoha tałkovaha zrabić u Biełarusi my nie zmožam, i nam nie dapamohuć nijakija źniešnija siły. Na hetaj pazicyi staju i siońnia. Kali dla niekaha heta aznačaje supracu z uładaj — chaj traktuje heta tak. Ale heta praca z uładaj. Jakuju rana ci pozna ŭłada pavinnaja budzie zrabić. Ja liču, što čas dla takoj sproby mienavita siońnia, pierad vybarami. Nie choča Łukašenka havaryć sa mnoj, to niachaj vypuścić Statkieviča i razmaŭlaje ź im. Z kim zaŭhodna chaj razmaŭlaje, bo nie sprava heta, kali čałaviek siadzić u turmie, kali tymi, chto hatovy palehčy za Biełaruś, Łukašenka pahardžaje. Jon što, dumaje, što za Biełaruś buduć vajavać vojski NATO? Nie! Za Biełaruś buduć vajavać takija ludzi, jak Statkievič, Łobaŭ, Daškievič… A ich — u turmu, u «admarozki», u «piatuju kałonu». Tak my da dobraha nie dojdziem, a ja chaču, kab było pa-ludsku. Palityka — sprava brudnaja i falšyvaja, ale ŭsio ž joj zajmajucca ludzi. A ludzi mohuć damovicca, kali adčuvajuć adkaznaść za ziamlu, na jakoj žyvuć. I ja nie dumaju, što vyciaśnieńnie mianie z apazicyi było źviazanaje z tym, što ja moh być mastkom pamiž uładaj i apazicyjaj.

Jeŭraradyjo: Praŭda, što navat kampanija «Havary praŭdu» nie padtrymała svajho «sakralnaha lidara» ŭ namiery pravieści Kanhres pa adzinym kandydacie?

Uładzimir Niaklajeŭ: Skončym razmovu pra minułaje! Nie treba kapacca ŭ tym, što było zzadu, bo ničoha, aproč dziarma, my nie nakapajem. Pryniaŭšy svajo rašeńnie, ja abnuliŭ usio, što było: usie maje sproby abjadnać apazicyju, usie maje vysiłki ŭ kampanii «Havary praŭdu» — ja ni da koha nie maju nijakich pretenzij. Davajcie havaryć pra toje, što my budziem rabić siońnia dziela zaŭtra. Pra heta ja hatovy havaryć i z uładaj, i z hramadstvam, i z žurnalistami, i z čortam łysym. A z Boham ja i tak štodnia razmaŭlaju.

 «Ja nie nadta horača padtrymlivaŭ vyłučeńnie Taćciany Karatkievič, bo dobra da jaje staŭlusia»

Jeŭraradyjo: Dobra, pra budučyniu: u palitycy vy zastajaciesia, ale ŭ jakoj jakaści — samavyłučeniec Uładzimir Niaklajeŭ?

Uładzimir Niaklajeŭ: Samavyłučeniec Uładzimir Niaklajeŭ — heta krajni vypadak. Nie krajni vypadak heta Uładzimir Niaklajeŭ, jaki sprabuje vyjści na dyjałoh unutry hramadstva i na ahulnanacyjanalnuju zhodu. Tut ja mahu pracavać i adzin. Kab vyłučacca kandydatam, nieabchodnaja struktura. Dumać pra heta ja nie chaču pakul, bo lubaja novaja struktura nie budzie nijakaj novaj: heta budzie častka ludziej, uziatych sa starych struktur. Jak heta było pry stvareńni Ruchu «Za svabodu» i «Havary praŭdu». I ŭźniknuć tyja ž samyja prablemy, što i raniej. Tamu kali b ja siońnia dapamahaŭ niejkamu ŭmoŭnamu kandydatu vyłučacca asobna ad najaŭnych apazicyjnych struktur, to ja b raiŭ jamu abapiracca nie na aktyvistaŭ, a na inšych ludziej: rabočych, jakich zvalniajuć i zapisvajuć u «darmajedy», pradprymalnikaŭ, jakija tak i zastajucca «všivymi błochami», moładź, jakaja nie moža atrymać adukacyju, bo nie maje na toje srodkaŭ, dy ŭžo navat piensijanieraŭ, jakim usio ciažej zvodzić kancy z kancami. Nie z aščepkaŭ apazicyi, a z novych ludziej ja stvaraŭ by novuju strukturu. Pakul ja hetaha nie rablu, bo heta sprava ryzykoŭnaja dla taho dyjałohu, jakomu ja chaču paspryjać. Kali zajmacca dźviuma hetymi spravami paralelna, pačnuć kryčać: «Jon iznoŭ lezie kudy lez, na Płošču, i ničoha jamu bolš nie treba!» A ja chaču davieści, što mnie mienavita dyjałoh treba.

Jeŭraradyjo: Taćciana Karatkievič vykazała spadziavańnie, što vy budziecie ŭ jaje kamandzie kandydata ŭ prezidenty na vybarach — tak budzie?

Uładzimir Niaklajeŭ: Paśla taho jak akazałasia, što maje płany na abjadnańnie apazicyi nie mohuć być realizavanyja, mnie stała abyjakava, chto kankretna zojmie miesca ŭ šerahu inšych apazicyjnych kandydataŭ. Ale ja nie nadta horača padtrymlivaŭ vyłučeńnie Taćciany Karatkievič, bo dobra da jaje staŭlusia. Jana słaŭny čałaviek, abajalnaja žančyna, i jana prajšła sa mnoj kampaniju 2010 hoda. Była pobač sa mnoj, kali nas źbivaŭ śpiecnaz. I ŭjaŭlajučy, što moža zdarycca ź joj na vybarach 2015 hoda, dzie ŭ ekstremalnaj situacyi nie buduć raźbiracca, žančyna ty ci mužčyna, ja paraiŭ Taćcianie i «Havary praŭdu» padumać 10 razoŭ, pierš, čym pryniać takoje rašeńnie. Rašeńnie pryniataje, i kali jana stanie kandydatam, to ja jaje adnu ni ŭ jakim razie nie pakinu.

«Ja ledź nie pabiŭsia na apošnim pasiadžeńni z adnym čałaviekam — kułak užo lacieŭ»

Jeŭraradyjo: A ruku byłym kaleham — lidaram apazicyi — padaście? I što budziecie pra ich dumać padajučy?

Uładzimir Niaklajeŭ: U palitycy takaja atmaśfiera, što paciskajuć ruku kaleham ź nie vielmi dobrymi pra ich dumkami. Tak prapisana ŭ hetaj śfiery, i kali ty chočaš dasiahnuć mety, to absalutna nie važna, što ty adčuvaješ da taho ci inšaha čałavieka. U palitycy ni ŭ koha niama siabroŭ, a ŭ mianie tym bolš, bo ŭsie maje siabry ŭ mastactvie, u litaratury dy jašče ŭ KAP — Kłubie amataraŭ pary. Ale heta nie aznačaje, što ja mahu stavić emocyi napieradzie žadańnia vyjhrać u hetaj niaprostaj situacyi. Ja dziela hetaha i z čortam łysym zdaroŭkacca budu. I vyjšaŭ ja z apazicyi nie dziela taho, kab plavać na jaje cieraź levaje plačo. Kali ŭžo ŭsio pravalicca ŭ tartarary kančatkova, tady…

Jeŭraradyjo: I jość za što?

Uładzimir Niaklajeŭ: Ja ledź nie pabiŭsia na apošnim pasiadžeńni z adnym čałaviekam. I dziakuj Bohu, što da hetaha nie dajšło! Bo ŭ vyniku było b, što Niaklajeŭ vyjšaŭ z apazicyi zusim nie z pryncypovych pryčynaŭ, a tamu, što daŭ u pysu. Jak Fiaduta — daŭ piendziela i pajšoŭ. Nielha takoha dapuskać i davać volu niervam i svajmu žadańniu. 

Jeŭraradyjo: Što takoha strymanaha čałavieka tak uzrušyła?

Uładzimir Niaklajeŭ: Voś na tvaich vačach rujnujecca toje, što ty budavaŭ i mieŭ nadzieju, što jano paŭstanie. Jano jašče staić, my jašče siadzieli ŭsie za adnym stałom, ale ŭžo treščyny pajšli, i tut niešta takoje nieŭpapad było skazana hetym čałaviekam… I tut ja nie vytrymaŭ, da jaho padbieh, kułak užo lacieŭ, ale dziakuj Bohu… Darečy, ja nikoli raniej da troch nie ličyŭ u takich situacyjach. Jak-nijak 5 hadoŭ boksam zajmaŭsia, navat pryzioram byŭ — u mianie heta aŭtamatyčna vychodzić. Ale heta toje, što možna sabie dazvolić tolki ŭ situacyi, kali ty adkazvaješ za samoha siabie i bolš ni za što i ni za koha nie adkazvaješ. Voś Michałok pravilna zrabiŭ, kali tam padčas kancerta niekamu ŭ pysu daŭ: jon na scenie haspadar i pavinien byŭ heta pakazać!

Jeŭraradyjo: «Chto lidar apazicyi?» — i ŭ pysu!

Uładzimir Niaklajeŭ: Ech, kab tak možna było vyrašyć hetuju prablemu!

«U 2010 hodzie ja chacieŭ abjadnać apazicyju, akumulavaŭšy ŭsie srodki na vybarčuju kampaniju»

Jeŭraradyjo: Raniej ad vas prahučali słovy «vyciaśnieńnie mianie z apazicyi» — jak i čamu heta adbyvałasia?

Uładzimir Niaklajeŭ: Ad pačatku ja byŭ u apazicyi lišnim čałaviekam, nie ź ich asiarodku, nie ź ich materyjału źlepleny. I ŭsie vybary 2010 hoda jany sprabavali vycieśnić mianie z hetaha pola. Ja i tady chacieŭ abjadnać apazicyju. Praŭda, chacieŭ heta zrabić… valavym mietadam. My ŭ «Havary praŭdu» akumulavali ŭsie srodki. My damovilisia pra heta ź ludźmi, jakija spryjali finansavańniu kampanii — kab bolš srodkaŭ… nikomu nie davali. I ŭvieś sens toj kampanii byŭ u valavym abjadnańni apazicyi. Ale tut vielmi ŭdała syhrała nasustrač ułada, dazvoliŭšy ŭsim zdać «telefonnyja knihi» i zarehistravacca kandydatami. Kažuć, što hety chod prydumali niejkija «ekśpierty» z Maskvy, ale ciapier heta niavažna: chod byŭ mocny, i jon paburyŭ płany, ź jakimi ja vychodziŭ na vybary 2010 hoda.

Jeŭraradyjo: Prychodzić čałaviek nie z hetaj apazicyjnaj sistemy, ale ŭžo viedaje, da kaho źviartacca pa hrošy, što i jak im havaryć, i jany jaho słuchajucca — niejak dziŭna vyhladaje…

Uładzimir Niaklajeŭ: Nie ja adzin zajmaŭsia hetym — i navat nie stolki ja. Choć i ŭ mianie byŭ taki-siaki dośvied. Ja braŭ udzieł u kampanii 2001 hoda, u 2006 hodzie byŭ u štabie Kazulina. Z 2001 hoda pa 2010 možna było razabracca ŭ tym, što adbyvajecca, što i jak u hetym miechaniźmie krucicca. Heta i zrabiła mahčymym moj udzieł u vybarach 2010 hoda. Ale na žal… Z hetaha «na žal» i składajecca siońnia psichałahičny stan apazicyi. Niama padziej, paśla jakich možna kryknuć «ura!», a biez hetaha ciažka ŭ sabie znachodzić siły dla rašučych dziejańniaŭ.

Jeŭraradyjo: Ludzi, jakija finansavali kampaniju 2010 hoda, spryčynilisia da finansavańnia kampanii 2015 hoda?

Uładzimir Niaklajeŭ: Jak, kali kampanii 2015 hoda niama? Hetym razam da rašeńnia pa adzinym kandydacie i adzinaj prahramie nijakich realnych dziejańniaŭ, jakija b zabiaśpiečvali moj piersanalny ŭdzieł u vybarach, ja nie rabiŭ. Urok 2010 hoda i ŭrok ukrainskaha Majdana ja ŭspryniaŭ jak vielmi važnyja: tolki supolnyja rašeńni, tolki supolny ŭdzieł. Kali b hetaje rašeńnie było pryniataje, to ja b padklučyŭsia da vyrašeńnia techničnych prablem, ale nie źviartaŭsia b da tych ludziej, jakija dapamahali ŭ 2010 hodzie. Ja b źviarnuŭsia (i mienavita tak, kali ŭbaču nieabchodnaść udziełu ŭ vybarach, ja zrablu) da vybarcaŭ, jakija padtrymali mianie ŭ 2010 hodzie i padtrymlivajuć ciapier: kali vy vierycie ŭ toje, što ŭ našaj krainie možna niešta źmianić da lepšaha, dyk davajcie zrobim heta razam. Davajcie pakažam, što my hatovyja da dziejańniaŭ: skiniemsia na praviadzieńnie prezidenckaj kampanii, na nieabchodnyja dla hetaha vydatki. I heta budzie, aproč inšaha, jašče j svojeasablivym testam jak dla mianie, tak i dla ich. Ci my hatovyja da takich dziejańniaŭ, ci pakul što nie.

«Dla roznych pravakacyj na vybarach 2015 hoda — biezdań mahčymaściaŭ!»

Jeŭraradyjo: My ŭsio čakajem, što źjavicca novy lidar, što masy vypchnuć jaho ź siabie. Ale pa vašym prykładzie bačna, što chutka znojdziecca kamu jaho «zapchnuć» nazad…

Uładzimir Niaklajeŭ: Nikudy mianie jašče nie zapchnuli! Spadziavańniaŭ na źjaŭleńnie novaha čałavieka, jaki b pahadziŭsia na hetuju samazabojčuju rolu, niama. Ciapier užo možna i mnie skazać: ja vioŭ pieramovy ź ludźmi z ułady. Ciapier jany ŭžo funkcyjanujuć u inšych śfierach, ale tady vyrašalny hołas jany mieli. Ja im tłumačyŭ, jak mohuć raźvivacca padziei, i jany nie toje kab pahadžalisia sa mnoj, ale słuchali, kivali hałovami i sustrakalisia. Paśla padziej va Ukrainie ich prosta vietram źmiało — usie stali niedasiažnyja i nieviadoma kudy padzielisia. Bo stała zrazumieła, što ŭ takim vypadku ź imi budzie: nie turma, a miesca, adkul nie viartajucca. Bo tut padać hołas nasupierak z uładnych nietraŭ, dzie ty byŭ, aznačała b samahubstva. Siońnia takoha «novaha» čałavieka ja nie šukaju — spadziavańni na heta marnyja. Ja jašče baču dla apazicyi mahčymaści zhurtavacca: chaj nie na Kanhresie, jaki b vyłučyŭ adzinaha kandydata, a ŭ pracesie ŭnutranych pieramoŭ z tymi ludźmi, jakija jašče pretendujuć na toje, kab vyłučacca. Kab chacia b vyhladać adzinaj supolnaj siłaj. U hetym ja hatovy ŭdzielničać.

Jeŭraradyjo: Vy kazali pra imaviernyja niebiaśpieki dla kandydataŭ padčas vybaraŭ 2015 hoda — jakija? Płoščy nie budzie — heta i apazicyja skazała.

Uładzimir Niaklajeŭ: Mała što apazicyja skazała! Ludzi mohuć pajści sami. I ŭjavim sabie, što chacia b jakich 5 tysiač takich budzie. Jakoje prava maje palityk nie pryjści i nie stać pobač ź imi? A kali jon stanie pobač ź imi, to jaho vyłučać jak taho, chto staić napieradzie. I što ź im buduć rabić? A kali biełarusy i nie vychodziać… U Rasii Pucinu amal štodnia kažuć, što prablemu Biełarusi treba vyrašać ciapier, bo paśla vybaraŭ budzie pozna. Što zaminaje jakomu-niebudź aktyvistu čarnasociennaha ruchu, znajšoŭšy hrošy ŭ aktyvista aliharchičnaha ruchu, pajechać na Danbas, nabrać 300 «dobraachvotnikaŭ» i roznymi šlachami pryvieźci ich u Minsk? A kali jašče 2-3 ź ich padstrelać! Biezdań mahčymaściaŭ dla roznych pravakacyj. I tut pavinien być niechta, toj adziny kandydat, chto voźmie na siabie ŭsiu adkaznaść. I ja kazaŭ, što hatovy takuju adkaznaść na siabie ŭziać. A mnie kazali jak ty: «A što moža adbycca?!» Da, što zaŭhodna moža adbycca!

  «Mianie taksama sprabavali zavierbavać — i ŭhavorvali, i mocna «łamali»

Jeŭraradyjo: Zaŭsiody było cikava: ci ličyli vy vorahami tych ahientaŭ śpiecsłužb, jakija byli ŭ vašaj struktury i pra jakich vy, pa vašych słovach, navat viedali?

Uładzimir Niaklajeŭ: 20 hadoŭ śpiecsłužby pracavali z apazicyjaj, i vidavočna, što 95% z tych, z kim jany pačynali pracu, zavierbavanyja. Heta aznačaje nie toje, što 95% apazicyi zavierbavanyja, a što bolšaść z tych, kaho jany chacieli zavierbavać, zavierbavali. I tak u luboj struktury. Jak z hetym być? Kali my zaŭvažyli, što ŭ moj kampjutar ustaŭleny čyp, jaki dazvalaje zdymać usiu infarmacyju, to heta było vidavočna, i my z hetym čałaviekam raźvitalisia. A tak… Lepš viedać, što heta — voś hety, i rabić adpaviednyja zachady. Voś ja nie viedaju, chto ŭstaŭlaŭ čypy ŭ moj kampjutar, kali syšoŭ toj čałaviek! Škada…

Heta ja tak sprabuju žartavać, ale heta dla mianie vielmi ciažkaja prablema — na majho baćku ŭvieś čas pisali danosy. Susiedzi, siabry, ź jakimi jany razam vypivali… Mianie i samoha vierbavali — uhavorvali, a potym łamali vielmi mocna. Ale ja pryhadvaŭ baćku i jaho kryki, praklony paśla kožnaha danosu! Vialikimi vysiłkami mnie davodzicca mirycca z takimi ludźmi. Maŭčać, kali zdahadvaješsia ci navat viedaješ… Bo luby brud, jaki ty vynosiš na ludzi, nie ŭpryhožvaje nie tolki hetaha hada, ale i ciabie. Voś zajaŭlu ja, što toj i toj — sieksoty i zdradniki, što b nazaŭtra było ŭ dziaržaŭnych ŚMI?

Jeŭraradyjo: Vy tak i nie skazali, jak budziecie arhanizoŭvać dyjałoh u hramadstvie. Budziecie źbirać lidaraŭ apazicyi za kruhłym stałom ci čakać, pakul jany vas zaprosiać hety dyjałoh arhanizavać?

Uładzimir Niaklajeŭ: Kali ŭ mianie ŭźniknie ideja-prapanova da luboj apazicyjnaj struktury, ja pryjdu i skažu: «Słuchaj, davaj pamiarkujem — moža, što atrymajecca z hetaha vycisnuć». Situacyja źmianiajecca, i ludzi pad jaje taksama — kožny choča vyžyć. Ale pakul takoj idei, jakaja b bačyłasia siońnia jak biespamyłkovaja, najlepšaja dla realizacyi, niama. Jość varyjanty — i ja vybiraju ź ich. Pakul usie astatnija starajucca zachavać imidž, tvar, robiačy vyhlad, niby ničoha nie adbyłosia. Pa vialikim rachunku, ničoha takoha i nie adbyłosia — nichto ž nikomu navat u pysu nie daŭ!

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0