U Słucku kiroŭca i kanduktar aŭtobusa viarnuli piensijaniercy sumku z 410 rublami, jakuju jana zabyła ŭ sałonie
Ranicaj u piatnicu, 3 žniŭnia, słuččanka Alena Sahidulina pa darozie na daču straciła sumačku, u jakoj lažali hrošy i klučy ad kvatery. Jana zabyła svaje rečy ŭ haradskim aŭtobusie №4. Kiroŭca viarnuŭ sumačku haspadyni.
Alena Sahidulina raspaviała, što jana vyjaviła prapažu, kali pryjechała z mužam na dyzieli na daču.
U Słucku Alena Kiryłaŭna pravieryła kvateru, sumki tam nie było, i pajechała na vakzał.
«Idu, i staić «čaćviorka», na jakoj jechała, i padumała, a raptam ja ŭ joj pakinuła. Zazirnuła, siadzić kiroŭca. Spytała, ci nie zastavałasia sumačka ŭ aŭtobusie. Kiroŭca raspytaŭ mianie, što za sumka, kolki hrošaj było. Akazałasia, što heta maja, — raspaviała Alena Sahidulina. — Paprasiŭ pieraličyć, što ja i zrabiła».
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»1
Kamientary