Davydźka — rodnym i kaleham Viktara Daškieviča: Heta trahiedyja nie tolki dla siamji, ale i dla mastactva
Akcior i palityk Hienadź Davydźka vykazaŭ spačuvańni i słovy padtrymki siamji i blizkim zaŭčasna pamierłaha zasłužanaha artysta Viktara Daškieviča.
Čytajcie: Śmierć ad karanavirusa: zasłužany artyst Biełarusi Viktar Daškievič
«Heta trahiedyja i strata nie tolki dla siamji, ale i dla mastactva. Treba trymacca, žyćcio praciahvajecca.
U takich vypadkach tolki budučynia, tolki naščadki mohuć suciešyć tych, chto chto zastaŭsia, chto kachaŭ, chto siabravaŭ. Śviataja pamiać.
Usim akcioram viciebskaha teatra [piaciora ź ich, pavodle infarmacyi žonki Viktara Daškieviča, ź pnieŭmanijami — Red.] zdaroŭja, treba papraŭlacca i vychodzić z chvaroby, vychodzić na scenu z nabytkami, jakimi hetaja chvaroba nadzialiła čałavieka.
Ja maju na ŭvazie toje, što kožnaja pakuta pakidaje śled u čałavieku, akciory. Heta paliva, na jakim pracuje duša.
Kali ŭžo vypała na dolu, to hartavacca, macniej rabicca, straty pavinny arhanizoŭvać i zmušać na ŭčynki.
Chaj trymajucca i spadziajucca na lepšaje».
Ciapier čytajuć
Andrej Švied, architektar represij, pryznačany staršynioj Viarchoŭnaha suda22
Kamientary