Haradziency ŭšanavali pamiać zabitych padčas stalinskich represij. Uviečary 29 kastryčnika ŭ Centry haradzkoha žyćcia artysty pradstavili, jak mahli vyhladać sudy nad biełaruskimi paetami ŭ 1937 hodzie, piša Radyjo Svaboda.
Todar Klaštorny, Juli Taŭbin, Aleś Dudar, Jurka Lavonny, Izi Charyk, Michaś Čarot, Anatol Volny i jašče bolš za sotniu pradstaŭnikoŭ intelihiencyi byli zabityja ŭ noč z 29 na 30 kastryčnika 1937 hoda. Haradzienskija artysty zrabili pastanoŭku z sudom-trojkaj, dzie pakazali, jak mahli vyhladać apošnija hadziny paetaŭ i litarataraŭ. Aktory čytali vieršy svaich persanažaŭ. Sudździ kožnamu vynosili prysud — rasstralać.
«Duboŭka jašče ŭ 30-ch kazaŭ: «Siaduć usie»», — zaznačyŭ adzin z aktoraŭ.
Roli vykonvali ŭ tym liku zvolnienyja niadaŭna artysty haradzienskaha dramteatru — Siarhiej Kurylenka, Valancina Charytonava, Natalla Lavonava. Kali ŭ pastanoŭcy «sudzili» dyrektara teatru Alesia Lažnieviča, adzin z sudździaŭ pramoviŭ: «Viedali my adnaho dyrektara teatru». U zali zaśmiajalisia.
Takuju sustreču, užo tradycyjnuju dla Miensku, zładzili ŭ Horadni ŭpieršyniu. Na jaje pryjšli kala sotni čałaviek. U pamiaškańni prysutničali «ludzi ŭ cyvilnym». Pierad imprezaj da Centru haradzkoha žyćcia padjechaŭ milicejski «ŭazik» i stajaŭ, pakul usie nie razyšlisia.
Kamientary