«Skolko možno sovieršať ošibki, tovariŝi?» Bondarava znajšła novaha voraha — vasilok
Volha Bondarava, viadomaja svajoj niaspynnaj baraćboj ź biełaruščynaj, hetym razam źviarnuła ŭvahu na vałoški, jakija biełarusy ličać adnym sa svaich simvałaŭ. Bondarava vyrašyła, što heta «nacyscki simvał». I znajšła jamu zamienu.
«Tavaryšy, ja razumieju, ad BČB va ŭsich paśla 2020-ha piakotka, i chočacca i vykazać luboŭ da Biełarusi, i prademanstravać jakuju-nijakuju «asablivaść».
Ale navošta, skažycie vy mnie, kali łaska, kožny raz nastupać na nacysckija hrabli?
Nie BČB — dyk vasilok.
Jakija byli simvały ŭ biełaruskich nacystaŭ pad Hitleram? BČB i vasilok.
Nu niaŭžo nielha choć na imhnieńnie ŭklučyć hałavu i zazirnuć uhłyb historyi, choć by pry vybary simvoliki? Heta tak składana — nie tancavać na hrablach?
Nie spračajusia, vasilok — pryhožaja kvietka. Ale kolki možna rabić pamyłki, tavaryšy?» — aburajecca Bondarava.
I znachodzić alternatyvy, jak možna «vykazać luboŭ da Biełarusi i prademanstravać jakuju-nijakuju «asablivaść».
Heta «kałasy, sierp i mołat».
«Nie? Klaty «savok» papularyzavać nielha? A rejch, značyć, nie tak stromna?! Usim rozumu», — zyčyć usim Bondarava.
Darečy, raniej adzieńnie z vałoškami nadziavaŭ i Alaksandr Łukašenka.
«Nie chaču, kab maja kraina stanaviłasia azaronkaŭščynaj». Ideołah z «Biełaj Rusi» vystupiła ź niečakanym pryznańniem
Mastačcy Žyhimont prymroilisia «satanizm» i «chachlacki tryzub» u zusim niečakanym miescy
Volha Bondarava patrabuje zakryć fentezi-siadzibu «Litoŭka» kala Navahrudka
Infakazačka Bondarava nakinułasia na vytvorcu kałhot i škarpetak — «parušaje Kanstytucyju»
Ciapier čytajuć
60‑hadovaja pjanaja biełaruska pieratvaryła palot z Paryža ŭ Vilniu ŭ kašmar4
Kamientary