Pavieł Łatuška vykazaŭsia nakont mahčymaści hramadzianskaj vajny ŭ Biełarusi, napadzieńnia Rasii na krainy NATA, a taksama raskazaŭ pra svajo asabistaje staŭleńnie da Śviatłany Cichanoŭskaj.
Kiraŭnik Narodnaha antykryzisnaha ŭpraŭleńnia, pradstaŭnik Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta pa pytańniach tranzitu ŭłady Pavieł Łatuška staŭ hościem prahramy «Razbor palotaŭ» ukrainskaha palitołaha Tarasa Bierazaŭca.
Ci budzie ŭ Biełarusi hramadzianskaja vajna?
Padčas hutarki ŭ Łatuški spytali: kali paśla zaviaršeńnia vajny va Ukrainie biełaruskija dobraachvotniki vyrašać niejkim čynam pačać uzbrojenaje zmahańnie suprać režymu Łukašenki, ci budzie ź imi vajavać biełaruskaja armija?
Pa słovach Łatuški, taki scenaryj aznačaje hramadzianskuju vajnu, što nie źjaŭlajecca dobrym sposabam vyrašeńnia prablemy. Ale heta mahčyma.
«U adroźnieńnie ad hramadstva my bačym inšuju karcinu ŭ śpiecpadraździaleńniach Uzbrojenych sił Biełarusi. Tam idzie pramyŭka mazhoŭ. Kałasalnyja resursy traciacca na toje, kab jany razhladali kalinoŭcaŭ i ŭ cełym usich tych, chto vystupaje za demakratyčnyja źmieny ŭ Biełarusi, u jakaści vorahaŭ.
Sychodziačy z tezisa — «ty — vorah», vorah pavinien być likvidavany. I hetyja śpiecpadraździaleńni, jakija stvaryŭ u Biełarusi pradstaŭnik «ruskaha śvietu» hienierał Karpiankoŭ, — heta sapraŭdy ludzi, vychavanyja ŭ tradycyjach «ruskaha śvietu». Jany hatovy buduć, chutčej, zmahacca nie za Łukašenku, nie za niezaležnuju Biełaruś, a pradstaŭlać intaresy Maskvy».
Razam z hetym, adznačaje Łatuška, vielmi važna, kab va Uzbrojenych siłach Biełarusi była taja častka ludziej, jakaja choć siońnia i nie vystupaje suprać Łukašenki, ale zastavałasia prychilnikami niezaležnaj Biełarusi.
«I voś z hetymi vajavać biessensoŭna i niedarečna. Ź imi treba znajści ŭ krytyčny momant mościk. <…> Heta zvyšzadača, jakuju treba stavić i rašać».
Nakolki fantastyčny scenaryj napadu Rasii praz Suvałkaŭski kalidor na krainy NATA?
Łatuška adznačyŭ, što pa tych źviestkach, jakija pastupajuć da demakratyčnych sił, «prachodzili vučeńni na ŭzroŭni sakrataryjata Savieta biaśpieki Biełarusi i Rasii z udziełam Hienieralnych štaboŭ abiedźviuch krain, dzie jakraz byŭ raśpisany scenaryj patencyjnaha ŭvarvańnia na terytoryju Litvy. Pastupała infarmacyja, što siły śpiecyjalnych apieracyj pravodzili adpaviednyja vučeńni».
Pa słovach palityka, heta ŭsio možna razhladać jak infarmacyjna-prapahandysckuju śpiecapieracyju, ale, ź inšaha boku, taki płan raśpisany i taki scenaryj mahčymy.
Ale, zaŭvažaje Łatuška, heta nie značyć, što jon mahčymy siońnia. Jaho imaviernaść uzrastaje ŭ vypadku paražeńnia Rasii ŭ vajnie z Ukrainaj.
«Tady patrebny budzie niejki adciahvajučy manieŭr. Ale tam jašče šmat pytańniaŭ: ci chopić im mabilizacyjnaha resursu, uzbrajeńnia i inšaje. Ale toje, što heta było raśpisana, heta fakt».
Staŭleńnie da Śviatłany Cichanoŭskaj jak palityka
Łatuška adznačyŭ, što jon ź Cichanoŭskaj sajuźniki, i ŭ jaho jak sajuźnika jość prava ź niečym nie pahadžacca. «Ja baču vielmi vialikuju aktyŭnaść hetaha čałavieka, vialikuju anhažavanaść u źniešniuju palityku. Toje, što Biełaruś nie zabyvajuć, šmat u čym jaje zasłuha. Pytańnie ŭ tym, jak atrymać ad hetych suviaziej najbolšuju efiektyŭnaść.
Što tyčycca ŭnutranych pytańniaŭ, to ja adkryta kazaŭ niadaŭna na kanfierencyi biełaruskaj dyjaspary ŭ Prazie, što ja b chacieŭ, kab Śviatłana Cichanoŭskaja bolš anhažavałasia va ŭnutrany paradak dnia, unutrany stan demakratyčnych sił».
Niahledziačy na krytyku, Łatuška zapeŭnivaje, što jon i nadalej budzie sajuźnikam Cichanoŭskaj i budzie jaje padtrymlivać.
Ciapier čytajuć
Novym śpikieram Kaardynacyjnaj rady, chutčej za ŭsio, stanie Arciom Bruchan6
Kamientary
łatuško v t.č. dipłomat? ii... voobŝie umnyj čiełoviek?