Студэнты пятага курса Менскага дзяржаўнага лінгвістычнага унівэрсытэту мусяць таемна здаваць у ВНУ інфармацыю аб замежных кантактах арганізацыі, дзе праходзілі практыку.
У спісе пытанняў для практыкантаў пазначана: «У працэсе праходжання практыкі вам давядзецца адказаць на шэраг пытанняў, якія раскрываюць характар і ўзровень развіцця замежных кантактаў у прымаючай арганізацыі. У мэтах атрымання праўдзівай інфармацыі не рэкамендуецца адкрываць дэталі задання, якое будзеце выконваць, супрацоўнікам прымаючай арганізацыі».
Аўтар пытанняў загадчык кафедры паліталогіі і міжнародных адносінаў факультэта міжкультурных камунікацыяў Вячаслаў Бабровіч запэўніў, што ніякага ідэалагічнага падвоху тут няма. Па яго словах, мэта пытанняў — не выведаць інфармацыю, а даведацца, як студэнт умее аналізаваць. А робіцца гэта таемна, бо супрацоўнікам арганізацыі можа не спадабацца, што іх ацэньвае нейкі студэнт.
Вячаслаў Бабровіч: «Можа быць, хтосьці шукае ў гэтым заданні жаданне ўсталяваць ідэалагічны кантроль. Не! Нам трэба было паспрабаваць даць хоць штосьці больш‑менш прадметнае студэнтам. Таму мы прапанавалі ім паглядзець крытычным поглядам на тое асяроддзе, дзе яны будуць. Канечне, не ўсім там, на месцах, будзе прыемна даведацца, што хтосьці, асабліва з маладых, будзе іх вось так ацэньваць. Таму і сказалі: вы не абавязаныя расказваць ім пра гэтую працу».
Студэнт пятага курса Валерый праходзіў практыку ў таварыстве «Дзеці ў бядзе». На пытанні ён адказваў. Кіраўнік арганізацыі пра гэта ведаў, аднак практыкант не дакладаў яму пра сутнасць адказаў.
Валерый: «Я на ўсе гэтыя пытанні адказваў там, дзе праходзіў практыку, то бок, у таварыстве «Дзеці ў бядзе». Мы ж там пастаянна з немцамі ў кантакце сядзелі. Яны прыязджалі. І я пастаянна з імі штосьці бегаў. І вось на аснове таго, што я пабачыў, пачуў, як размаўляў з імі, мне далі такое заданне — адказаць на гэтыя пытанні».
Пытанні дазваляюць раскрыць інфармацыю аб пастаянных кантактах з замежнымі партнёрамі арганізацыі, выявіць зацікаўленасць супрацоўнікаў да развіцця замежных сувязяў, палітыкі, іх знешнепалітычныя прыярытэты і заангажаванасць. Таксама студэнтам трэба было пазначыць, з якіх крыніцаў супрацоўнікі арганізацыі атрымліваюць палітычную інфармацыю: Інтэрнэт, дзяржаўныя, недзяржаўныя СМІ.
Усе адказы на пытанні студэнты здавалі на кафедру разам са справаздачай аб практыцы. Аднак ніякай зваротнай сувязі на сваю працу яны не атрымалі. Пяцікурснік Валерый лічыць, што, верагодна, гэтыя адказы на факультэце нават не чыталі:
Валерый: «Гэтыя адказы мы потым здавалі разам з практыкай. Проста прымацоўвалі гэтую паперку і аддавалі. У нас усё гэта так прайшло — ніхто нічога не глядзеў».
Аўтар пытанняў Вячаслаў Бабровіч запэўніў Еўрарадыё, што за 2 гады існавання такой практыкі адказы былі выключна для навучальных мэтаў і нідзе акрамя кафедры не выкарыстоўваліся.
Каментары