У Мінску прайшлі адзіночныя пікеты ў падтрымку Надзеі Саўчанка ФОТА
Сёння ў другой палове дня ля амбасады Расійскай Федэрацыі адзін за адным адбыліся два адзіночныя пікеты ў падтрымку Надзеі Саўчанка. Праваабаронца Наталля Гарачка-Басалыга і кінадакументаліст Вольга Нікалайчык з партрэтам Надзеі звярталіся да мінакоў і кіроўцаў з заклікам не заставацца абыякавымі і падтрымаць запланаваную на заўтра, 18 красавіка, грамадскую акцыю, мэта якой – уратаваць Надзею Саўчанка.
Наталля Гарачка-Басалыга: «Я прыйшла, каб выказаць свой пратэст ураду Расійскай Федэрацыі, па загадзе якога была выкрадзена ўкраінская лётчыца Надзея Саўчанка. Яна можа памерці ў любы момант, і ў мяне няма часу браць нейкія дазволы.
Такога самаўпраўства свет яшчэ не ведаў. Дыверсантамі выкрадзены афіцэр арміі, незаконна перавезены на тэрыторыю Расійскай Федэрацыі і асуджаны па дзеяннях, якіх ён не здзяйсняў.
Заўтра ў 12.30 тут будзе больш людзей, толькі з маёй арганізацыі («Прававая дапамога насельніцтву») будзе, я мяркую, 50-60 чалавек, мы чакаем і іншых. Неабыякавых людзей шмат».
Выпадкова ці не, за хвіліну да нашай размовы да пікетчыкаў пад’ехаў «чалавек з рыдлёўкай». Гэтым разам да рыдлёўкі справа не дайшла, але ўсіх згвалціць ды забіць, пакрыўшы матам у тым ліку міліцыянта, ён у чарговы раз паабяцаў.
Адной з мэтай актывістак было дазнацца, што такое ў нашай краіне адзіночны пікет. Нягледзячы на тое, што заканадаўча адзіночныя пікеты могуць адбывацца без афіцыйнага дазволу, абедзве актывісткі (паасобку) былі затрыманыя, на іх складзеныя адміністратыўныя пратаколы. Абедзве адмовіліся іх падпісаць, разумеючы пры гэтым, што пазбегнуць штрафу не атрымаецца ў любым выпадку.
Наталля Гарачка-Басалыга: «Мяне дробна штрафуюць. За апошнія пару тыдняў прызначылі выплаціць усяго 13 мільёнаў, гэтую суму я пакуль магу выдаткаваць з уласнага бюджэту. Але ў нас ёсць людзі, у якіх неймаверныя штрафы – там ужо грамада дапамагае».
Вольга Нікалайчык: «Мая «такса» – 10, 5 мільёнаў. За апошнія паўтара месяцы мне прызначана да выплаты больш як 120 мільёнаў рублёў. Звяртаюся па дапамогу, але цяпер мушу прадаваць кватэру, каб пачуваць сябе больш упэўнена. Прадам кватэру тут і куплю нешта ва Украіне. Бо там мая Надзея. Там пакуль што спраўджваюцца нашыя мары і шмат працы. Буду жыць на дзве краіны».
«Я хачу справядлівасці — і для жанчын, і для сябе». Шчырая гутарка з Андрэем Стрыжаком пра скандал з дыкпікамі, залежнасці і будучыню61
Каментары