Сяргей Махнач. Дзе пахаваны Завадскі хутка ўваскрэсне Ганчар
Жоўта-чырвоныя кветкі –
Полымя жудасных дзён.
Хто мы? – Маўклівыя сведкі,
Бачым аднолькавы сон.
Шэрая, сонная маса,
Твары хаваем пад грым.
Хто мы? – Забітыя часам.
Ціха гніём, не гарым.
Наша адзiная мэта –
Быць, як заўжды, ні пры чым.
Зноў узарвуць Шарамета,
Мы, як тады, прамаўчым.
Жоўта-чырвоныя кветкі –
Полымя бруднай зямлі…
Хлопца ад рускай рулеткі
Абаранiць не змаглі.
Людзі – не лялькі, не цацкі,
Хопіць крыві, янычар.
Дзе пахаваны Завадскі
Хутка ўваскрэсне Ганчар.
20.07.2016,
Астравец
-
Твор Святланы Алексіевіч стаў крыніцай натхнення для амерыканскага фэнтэзі-бэстсэлера
-
«Беларусы нагадваюць чалавека з трывожным разладам». Паэт Віталь Рыжкоў пра званне сэкс-сімвала паэзіі, батл з Найдзёнавым, Каржа і Ціханоўскую
-
Вольга Касцюк нарадзілася ў Радчыцку Столінскага раёна, а жыве ў Новай Зеландыі. Яе кніга напісаная на гаворцы, на якой яшчэ ніхто не пісаў
Каментары