20-гадовая жыхарка Кітая на працягу пяці гадоў штодня перажывае шматлікія міжвольныя аргазмы без сэксуальнай стымуляцыі. Дактары сцвярджаюць, што гэта праявы маладаследаванага сіндрому.
Кітайскія дактары ў навуковым часопісе AME Case Reports апісалі выпадак маладой 20-гадовай дзяўчыны, якая пастаянна па некалькі разоў у дзень адчувае аргазм, які ўзнікае раптоўна і без кантролю з яе боку.
Як пішуць аўтары, у 12 гадоў у дзяўчыны пачаліся эпілептычныя прыпадкі — яна губляла прытомнасць на 10 хвілін двойчы-тройчы на дзень. Абследаванне пацвердзіла эпілепсію, і яна шэсць гадоў прымала прэпарат для кантролю прыпадкаў. Пасля спынення лячэння сімптомы не вярнуліся.
У 14 гадоў у дзяўчыны праявіўся псіхічны разлад — яна стала падазронай, лічыла, што іншыя ведаюць яе думкі, і пагрузілася ў дэпрэсію, праз што кінула вучобу. У 15 гадоў яе шпіталізавалі ў псіхіятрычнае аддзяленне, дзе прызначылі прэпарат супраць дэпрэсіі і прэпарат для зніжэння псіхатычных сімптомаў.
Па словах самой пацыенткі, неўзабаве ў яе з'явіліся адчуванні, якія нагадваюць праходжанне электрычнага імпульсу ад ніжняй часткі жывата ўверх і суправаджаюцца міжвольнымі спазмамі маткі або тазавых цягліц. Яны доўжыліся некалькі секунд, нагадвалі аргазм, з’яўляліся некалькі разоў на дзень і не паддаваліся кантролю. Дзяўчына пачала думаць, што яе «прыступамі» нехта кіруе звонку.
У 18 гадоў яна звярнулася да дактароў. Як пішуць аўтары, падчас першай размовы з доктарам у яе адбыліся значныя і частыя прыпадкі, што прывяло да перапынення інтэрв'ю.
Працяглы маніторынг працы мозгу, магнітна-рэзанансная тамаграфія, ультрагукавое даследаванне органаў малога таза не выявілі ні эпілепсіі, ні структурных анамалій. У той жа час паступовае павелічэнне дозы антыпсіхатычных прэпаратаў прывяло да зніжэння колькасці і інтэнсіўнасці эпізодаў, і спецыялісты паставілі дыягназ —
пастаянны сіндром генітальнага ўзбуджэння (PGAD).
Гэта рэдкае захворванне ўпершыню апісалі ў 2001 годзе. Яно характарызуецца працяглым або паўторным узбуджэннем у вобласці палавых органаў, якое не звязана з жаданнем або сэксуальнай стымуляцыяй. PGAD можа праяўляцца паколваннем, свербам, болем, а таксама міжвольнымі аргазмамі, часта шматкроць за дзень. Па ацэнках спецыялістаў, гэты сіндром можа сустракацца ў ад 0,6 да 3% насельніцтва.
Прычыны PGAD да канца не высветлены. Яго звязваюць з парушэннямі ў працы нерваў або кровазвароту ў вобласці таза, з наступствамі траўмаў ці захворванняў пазваночніка, з уздзеяннем некаторых лекаў (асабліва антыдэпрэсантаў), а таксама з дысбалансам дафаміну — нейрамедыятара, які ўдзельнічае ў фарміраванні сэксуальнага ўзбуджэння. Псіхалагічныя фактары, напрыклад, трывожнасць і стрэс, таксама могуць пагаршаць стан.
У выпадку кітайскай пацыенткі лячэнне антыпсіхатычнымі сродкамі дало выразны эфект: прыступы сталі радзейшымі і менш інтэнсіўнымі, а праз некалькі тыдняў амаль зніклі. Дзяўчына змагла вярнуцца да працы і сацыяльнага жыцця.
Праз некалькі месяцаў яна самастойна спыніла прыём лекаў. Праз тыдзень усё вярнулася, але пасля аднаўлення лячэння на працягу месяца яе стан палепшыўся, хоць пэўная падазронасць засталася.
Як адзначаюць аўтары, для падтрымання стабільнага псіхічнага і фізічнага стану пацыентцы неабходны працяглы прыём лекаў і псіхалагічная падтрымка.
Каментары