Грамадства66

Cука-любоў: Як зрабіць з байцовага сабакі найлепшага сябра чалавека

Дзяўчаты з менскай амстаф-каманды, не вагаючыся, ратуюць пітбулям ды амстафам жыццё.

Што ты зробіш, пабачыўшы на вуліцы бяздомнага байцовага сабаку, які можа перакусіць палку таўшчынёю з тваю руку? Дзяўчаты з менскай амстаф-каманды, не вагаючыся, ратуюць пітбулям ды амстафам жыццё і на ўласным прыкладзе даказваюць, што шкодных парод не бывае, а бываюць дрэнныя гаспадары.

«Тыя ж ёркі і спаніэлі кусаюць людзей часцей»

Людміла, каардынатарка менскай амстаф-каманды, спускае свайго амерыканскага стафардшырскага тэр’ера Сімбу з павадка. Яна раіць падрыхтавацца да сустрэчы і папярэджвае, што мне можа не спадабацца. Але асабліва падрыхтавацца я не паспяваю: мяне прыціскаюць да дзвярэй і аблізваюць з ног да галавы. Можна лічыць, што паказальнае знаёмства адбылося.

Людміла рэзка загадвае «небяспечнаму» байцоваму сабаку Сімбу сесці побач, і той ужо праз секунду сядзіць па стойцы смірна, згубіўшы цікавасць да ўсяго, акрамя гаспадыні і моманту, калі яна дазволіць яму разняволіцца.
Праз колькі хвілін, праверыўшы вытрымку сабакі, Людміла шчыра хваліць яго і адпускае гуляць з мячыкам. А мы пераходзім да расповеду пра тых, хто ў вольны час ратуе жывёлін, на якіх іншыя даўно павесілі цэтлік «машыны для забойства».

Менская амстаф-каманда існуе тры гады. Пачыналася ўсё з валанцёрскіх форумаў у нэце, дзе бяздомным катам і сабакам знаходзілі новых гаспадароў. Каманда стварылася з людзей, якія не мелі кіналагічнай адукацыі, але мелі багаты досвед узаемадзеяння з сабакамі байцовых парод.
Пасля да іх далучыліся кінолагі і проста неабыякавыя людзі. Праз тры гады існавання аснову каманды складаюць восем дзяўчат. Але паўнавартаснымі ўдзельнікамі сваёй «стаі» яны лічаць усіх, хто не лянуецца і не баіцца дапамагаць: ежай, лекамі, перапостам інфы ці хаця б званком пра тое, што дзесьці заўважаны бяздомны пітбуль.

Людміла цэніць дапамогу, бо глядзіць на рэчы рэалістычна:

«Калі бяздомнай аўчарцы або ратвейлеру хаця б паесці дадуць, то ў нашых пародаў шанцаў амаль няма. Максімальная “дапамога” ад большасці людзей — выклікаць міліцыю і ні ў якім разе не падыходзіць да сабакі. Хоць насамрэч тыя ж ёркі і спаніэлі кусаюць людзей часцей».

Так званыя байцовыя пароды цяпер даволі рэдкія, але размах дзейнасці каманды ўражвае: за час свайго існавання каманда адшукала, вылечыла, адукавала і ўладкавала ў новыя сем’і больш за 150 жывёлін, а вялікую колькасць гаспадароў таксама навучыла правільна даглядаць і выхоўваць сваіх сабак.

«Нашы баі — гэта малалеткі, якія нацкавалі двух сабак ды назіраюць»

Да амстаф-каманды трапляюць сабакі з усёй Беларусі. Часцяком дапамагчы ім больш няма каму. Паводле гісторый Людмілы можна здымаць хорары або драмы ў стылі «Белага Біма, Чорнага вуха».

Аднаму са шчанюкоў амстаф-каманды былы ўладар нажніцамі адрэзаў вушы, каб сабака выглядаў страшнейшым. Пітбуля Рагнара прывезлі аж з Магілёва з парваным горлам: шчанюк мог удзельнічаць у сабачых баях, але хіба толькі ў якасці гарматнага мяса.
«У якіх баях?» — адчуўшы смак сенсацыі, пытаю я.

«Баі забароненыя, — рэзка адказвае Людміла, але прызнаецца, што да ўдзельніц каманды даходзяць чуткі пра забароненую забаўку ў Беларусі, ды хутка выпраўляецца. — Бой гэта — ўдзельнікі, агароджаны рынг, суддзя, які кантралюе бойку, абмежаваны час. А нашы баі — гэта малалеткі, якія нацкавалі двух сабак ды назіраюць, як яны дубасяцца».

Яшчэ адзін сабака чакаў, пакуль людзі патэлефануюць амстаф-камандзе два дні — увесь гэты час ён быў прывязаны да слупа. У намордніку жывёліна не магла нават папіць вады. Усе гэтыя героі былі вылечаныя і ўжо знайшлі сабе новых гаспадароў. У гэты ж час адна з апошніх знаходак амстаф-каманды — Фарта — яшчэ змагаецца за ўласнае жыццё: на менскай кальцавой дзяўчына на пятай «бэсе» збіла яе і працягнула за машынай больш за сотню метраў. Праверыўшы, ці не памяла машыну, дзеўка паехала далей, пакінуўшы сабаку на дарозе са шматлікімі пераломамі ды біркай на ашыйніку з подпісам «не кусаюсь, знаю команды, ищу хозяина».

Працяг гісторыі чытайце па гэтай спасылцы.

Каментары6

Цяпер чытаюць

Хто тыя 17‑гадовы блогер і яго 37‑гадовая нявеста, якія шыкоўна жылі на мільён, скрадзены са збору на хворае дзіця?34

Хто тыя 17‑гадовы блогер і яго 37‑гадовая нявеста, якія шыкоўна жылі на мільён, скрадзены са збору на хворае дзіця?

Усе навіны →
Усе навіны

75‑гадовы кіроўца ў Мінску збіў пешахода3

Канцлер Мерц: Сірыйскія бежанцы мусяць вярнуцца на радзіму11

«Штосьці ўдавалася перадаваць Бабарыку». Лосік расказаў, як арганізаваў у калоніі сетку распаўсюду інфармацыі3

Найбуйнейшую сетку фастфуду ў Беларусі адкрыў выхадзец з КДБ20

Мінчук вырашыў палепшыць крэдытную гісторыю і ўзяў дзевяць растэрміновак. Цяпер увесь у даўгах2

Мужчыны і Лукашэнка: беларусы шукаюць вінаватых у дэмаграфічнай катастрофе40

Трамп сказаў, за каго галасаваць на выбарах мэра Нью-Ёрка, інакш парэжа гораду фінансаванне7

Кім Кардаш'ян заявіла, што амерыканцы не высаджваліся на Месяц5

Што за серыял «Бар «Адзін званок», які масава шукаюць беларусы?4

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Хто тыя 17‑гадовы блогер і яго 37‑гадовая нявеста, якія шыкоўна жылі на мільён, скрадзены са збору на хворае дзіця?34

Хто тыя 17‑гадовы блогер і яго 37‑гадовая нявеста, якія шыкоўна жылі на мільён, скрадзены са збору на хворае дзіця?

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць