№ 6 (163), 7 — 14 лютага 2000 г.
Украінскія згуртаваньні на Берасьцейшчыне — па-за законам
Да перарэгістрацыі на Берасьцейшчыне дзеялі 2 украінскія культурна-асьветніцкія арганізацыі: Украінскае грамадзка-культурнае аб’яднаньне (ад 1990 году) і «Просвіта Берестейщини» (ад 1995). Абедзьвюм адмоўлена ў перарэгістрацыі! Фармальная прычына — бо меліся пісьмовыя папярэджаньні (а ў каго іх не было?) за фармальныя парушэньні (неадпаведнасьць форме ведамасьцяў аб заплаце сяброўскіх складак і г.д.), якія, як бач, былі выпраўленыя. Паводле ранейшага закону гэта не магло служыць прычынай для забароны арганізацыі. Мабыць, справа ў іншым.
Так, В.Шэйман у 1998 годзе на «слуханьнях па правах чалавека» заявіў: «Мы не дапусьцім стварэньня ў Берасьцейскай і Гарадзенскай абласьцях свайго Косава». А 7 красавіка 1999 году А.Лукашэнка абвясьціў, што палякі Гарадзеншчыны і ўкраінцы Берасьцейшчыны маюць праводзіць зьезды грамадзян польскай і ўкраінскай нацыянальнасьцяў, на якіх будуць агучаныя патрабаваньні надаць ім нацыянальную аўтаномію. Пасьля гэтага выступу ў Берасьці мясцовай адміністрацыяй было забароненае правядзеньне зьезду ўкраінцаў Берасьцейшчыны, а ягоных арганізатараў змусілі зьвесьці зьезд да памераў канфэрэнцыі 24 красавіка.
Мы абскарджвалі рашэньне пра перарэгістрацыю ў судзе, але нічога не дабіліся: украінцам фактычна забаронена мець сваю нацыянальна-культурную арганізацыю.
Украінцы зьвяртаюцца да беларускага паспольства з заклікам да салідарнасьці й падтрымкі.
Мы верым у такую Беларусь, у якой было б месца для людзей усіх культур і ўсіх моваў. За абвінавачваньнямі ў «сэпаратызме» стаіць імкненьне зрабіць Беларусь аднастайнай казармай. Бо там, дзе разнастайнасьць, там і цярпімасьць, і свабода.
Мікола Казлоўскі, Берасьце
Каментары