U piatnicu zranku ja zachacieŭ kupić «NN» i niechacia pravioŭ manitorynh. Bo ŭ pošukach hazety pryjšłosia prahulacca pa praspekcie ad Domu druku da Vaładarskaha. «Našaj Nivy» nidzie nie było.
«NN» nasamreč pryvoziać mała: ich raskuplajuć užo ŭviečary čaćviarha.
Prasić kijaskiorak, vietliva ci niavietliva, niama sensu. Kolki b ni zamoviła kijaskiorka, pryviazuć kolki treba. Kolki treba, vyrašajuć na Vaładarskaha, kažuć mnie kijaskiorki («Mienharsajuzdruk». — «NN»).
Heta nia značyć, što čytačam nia varta ničoha rabić. Vychad padkazała mnie kijaskiorka ŭ pierachodzie da CUMu. Jana prapanavała mnie aformić dumki ŭ knihu prapanoŭ.
Sapraŭdy, hulnia pavodle łukašysckich praviłaŭ moža mieć karyść. Na kožnuju skarhu musić być dadzieny aficyjny piśmovy adkaz.
Ja napisaŭ u toj knizie za ŭsie šapiki ad Domu druku da CUMu, choć moh by śmieła raśpisvacca za ŭsie astatnija kijoski, uklučna z uskrainnymi paŭdniova-zachodnimi.
Andrej Č-k, Miensk
∎
Ad Redakcyi. Padobnyja ž narakańni prychodzili ŭ Redakcyju i ad čytačoŭ ź inšych vulicaŭ stalicy. Ale ŭ raspaŭsiudnickich arhanizacyjach nam adkryta pryznajucca, što im zabaroniena brać na raspaŭsiud bolej asobnikaŭ. Łukašenkaŭcy chočuć padpierci kijem haru...
Parady: vietliva prasicie kijaskiorak zamaŭlać bolš hazety, pišycie hetuju prośbu ŭ knihach skarhaŭ. A najlepš padpisvajciesia — na šapiki heta tanna, a hazetu možna zabirać užo ŭ čaćvier.
Dastavajcie hazety lubymi sposabami i dzialiciesia čytankaj ź siabrami. U miežach svaich supołak, dzie jość stabilny popyt, ładźcie sietki niezaležnaha raspaŭsiudu.
Kamientary