Zvykłaje zło / Vital Taras. — Vilnia: Instytut biełarusistyki, 2007. — 308 s.
Bolšuju častku knihu skłali ese, što ŭ 2004—2007 hadach drukavalisia na staronkach «Našaj Nivy». Źmieščany taksama i nidzie nie drukavanyja ese.
U pradmovie da vydańnia spadar Taras napisaŭ: «… usie my čas ad času pakutujem ad filazofskich pytańniaŭ. Sens ich u tym, što na ich niama adkazaŭ. Zrazumieła, darma było b šukać ich u hazetnych publikacyjach učarašniaha dnia. Ja prosta sprabavaŭ ščyra zirnuć na žyćcio i tyja paŭsiadzionnyja pytańni palityki i kultury, jakija chvalavali i chvalujuć biełarusaŭ, sa svajoj, tak by mović, zvanicy, z hledzišča ŭłasnaha dośviedu i pierakanańniaŭ. Nikoha i ni ŭ čym pry hetym nie imknučysia pierakanać. Ale kali choć by ŭ adnaho čałavieka pry pračytańni maich «našaniŭskich artykułaŭ» uźniknie žadańnie skazać: «Ha, i ja tak dumaju!», albo naadvarot «Nie, ja tak nia dumaju!» — meta maja jak aŭtara budzie całkam dasiahnutaja».
Šukajcie novuju knihu ŭ kniharniach i niezaležnych raspaŭsiudnikaŭ
-
Byŭ zapisany šarahovaj kopijaj rasijskaha abraza. Restaŭratary raskryli nieviadomy biełaruski baročny abraz XVII stahodździa
-
Jakija śpiektakli nazvali najlepšymi ŭ Biełarusi? Padviali vyniki Nacyjanalnaj teatralnaj premii
-
Biełaruskija artysty napružylisia: z Novaha hoda jany nie zmohuć pracavać jak IP — pryjdziecca addavać dziaržavie bolš hrošaj
«Kali mnie prylacić, ja hatovaja». Nasta Rahatko — pra seks-scenu ŭ svajoj knizie, prarasijskich svajakoŭ, Hajun i Matolku32
Kamientary