Alaksandr Łukašenka stanoŭča aceńvaje vyniki madernizacyi, jakaja prajšła ŭ AAT «Kamvol». Pra heta jon zajaviŭ siońnia, naviedvajučy ŭ Minsku hetaje pradpryjemstva, piša BiełTA.
«Pryjechaŭ, kab pavinšavać vas sa skančeńniem vialikaj epapiei madernizacyi «Kamvola». Pačali my jaje daŭno, šmat kopjaŭ złamali tut. Ščyra, losaŭ niamała pachavali. Usio było. Ale, dumaju, my vychodzim na toje, što chacieli tut atrymać — vyrabić dobryja tkaniny», — skazaŭ kiraŭnik dziaržavy padčas razmovy z pradstaŭnikami pracoŭnaha kalektyvu pradpryjemstva.
Jon rastłumačyŭ, što rašeńnie ab madernizacyi ŭ AAT «Kamvol» było pryniata pa dźviuch pryčynach. «Pieršaje — tut pracavali i pracujuć ludzi. Značyć, jany pavinny mieć pracu. Tamu była pačata madernizacyja hetaj vytvorčaści. Pa-druhoje, nielha było stracić škołu — toje, što my ŭmiejem rabić. Ja liču, heta złačynstva, kali dziaržava ŭmieje niešta vyrablać, a potym heta pachavaje, heta drenny znak i drenny pomnik dla toj ułady», — padkreśliŭ biełaruski kiraŭnik.
Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što ŭ jaho pakul niama kančatkovaj dumki, zadavoleny jon hetaj pracaj ci nie.
«Ja niekalki razoŭ adkładvaŭ naviedvańnie vašaha pradpryjemstva z metaj znajomstva z kančatkovaj madernizacyjaj. Ale siońnia padumaŭ pra toje, što, napeŭna, vy jaje ŭžo skončyli, i para na jaje pahladzieć, — skazaŭ jon. — Pa vašym stanie razumieju, što vy jašče nie zusim zadavolenyja hetaj vytvorčaściu. Heta pravilna. Bo my kančatkova nie zrabili toje, što budzie praz hod. Voś praz hod možna budzie skazać, što heta tryvałaje pradpryjemstva, jakoje vyrablaje dobryja tkaniny, jany pradajucca na suśvietnych rynkach, i vy atrymlivajecie narmalnuju zarpłatu. My jašče ŭ pačatku šlachu».
Pamior palitviazień Valancin Štermier. «Ledź chadziŭ paśla insultu — a jaho kinuli ŭ ŠIZA»7
Kamientary