Prakuror Hłybokaha admaŭlaje viersiju, što ŭ lochach spačyvajuć rasstralanyja.
Fotakarespandentka NN Julija Daraškievič spuściłasia ŭ sklapieńni hłybockaj carkvy, dzie niekalki dniami raniej byli znojdzieny čałaviečyja pareštki.
Z čaćviarha ŭ carkvie pracavała sumiesnaja śledčaja hrupa z abłasnoj viciebskaj i Hienieralnaj prakuraturaŭ Biełarusi. Tamu ni ŭ carkvu, ni, tym bolš, u sutareńni carkvy, nikoha nie puskali.
Pa zakančeńni pracoŭnaha dnia niekalki čałaviek usio-tki zdoleli patrapić uniz. Ale na toje miesca, dzie znajšli na pačatku tydnia čałaviečyja pareštki, žurnalistaŭ nie puścili. Zatoje pakazali ŭsio astatniaje — ahromnyja sutareńni, dzie bahata inšych pachavańniaŭ roznych časoŭ. Jany znachodziacca jak pad nahami, tak i ŭ nišach ścienaŭ.
Pieršapačatkova heta byŭ karmielicki kaścioł. Za savieckim časam u im mieściŭsia kansiervny zavod. Vierahodna, što častka pachavańniaŭ była adkryta mienavita tady. Pachadzili pa sutareńniach i čornyja kapačy — to tam, to tut znachodzim adkrytyja mahiły, u jakich čarapy i kostki.
Prakuror Hłybokaha Anatol Sieŭrukoŭ u intervju ahienctvu «Interfaks» vykazaŭ mierkavańnie, što niama padstaŭ mierkavać, što ludzi, pareštki jakich znojdzienyja ŭ sutareńniach carkvy ŭ Hłybokim, byli rasstralanyja.Pachavańnie ŭvohule moža adnosicca da časoŭ budaŭnictva chrama, miarkuje jon.
Prakurorskija rabotniki śćviardžajuć, što ni hilzaŭ, ni prykmietaŭ hvałtoŭnaj śmierci pakul nie znojdziena.
Miascovyja ž aktyvisty miarkujuć, što znojdzienaje dniami pachavańnie moža datavacca 1939 hodam, a lažać u mahile achviary masavych rastrełaŭ. Jany nahadvajuć pra znojdzieny pačak ad cyharetaŭ z polskimi nadpisami, polski pašpart siarod spalenych papieraŭ i jak minimum adnu kulu ad nahana. Chiba manachi palać?
Vyniki ekśpiertyzy buduć hatovyja nie raniej, čym praź miesiac.
Ciapier čytajuć
Labiedźka pra syna-palitviaźnia: Heta nie bravada, ja hatovy abmianiać siabie na jaho3
Kamientary