U Białynickim rajonie karovy ŭščent abjeli ludskija aharody. Ludzi źbirajucca skardzicca Łukašenku
U redakcyju vydańnia «Mahiloŭ-anłajn» źviarnułasia žycharka vioski Mały Kudzin Białynickaha rajona, jakaja padzialiłasia prablemaj: karovy miascovaha sielhaspradpryjemstva pazbavili viaskoŭcaŭ usialakich nadziej sabrać choć niejki ŭradžaj.
Pole, jakoje paciarpieła ad karovinych nabiehaŭ, ličycca ahulnym: u viaskoŭcaŭ jość svaje maleńkija aharody kala chat, a na ahulnaj nieabharodžanaj vialikaj dzialancy jany taksama vysadžvajuć harodninu dla svaich siemjaŭ.
U pačatku siezona zdaryŭsia pieršy nabieh karoŭ na zasadžanyja ŭčastki — byli straty, ale tady ludzi paśpieli sioje-toje adsiejać. A ŭ kancy lipienia ŭsio paŭtaryłasia.
Unačy karovy biez nahladu pastucha pajšli pa aharodach i źniščyli ŭradžaj, jaki ludzi dahladali ŭsio leta. Vytaptali bulbu, źjeli kapustu, fasolu, morkvu. Pradukty, vyraščanyja na ziamli dziela siamiejnych patreb, całkam źniščanyja.
Milicyja pryniała ad miascovych žycharoŭ zajavu, i pa vynikach pravierki pryjšoŭ adkaz: pastuchi ŭ hety dzień byli ćviarozyja. A dalej prapanavali viaskoŭcam źviartacca ŭ sud.
Staršynia Hałoŭčynskaha sielsavieta Alaksandr Laŭkovič tak prakamientavaŭ situacyju:
«Karovy, jakija paśvilisia pobač z aharodami, naležać białynickamu AAT «Ahraservis». Zvyčajna paśla takich vypadkaŭ stvarajecca kamisija, jakaja aceńvaje škodu. Pa vynikach ludziam pavinny viarnuć straty. Zvyčajna byvaje tak».
Jak paviedamlaje žančyna, jakaja źviarnułasia ŭ redakcyju vydańnia, kamisija sapraŭdy prychodziła, ale dakładnych sum nichto nie nazvaŭ. Vidavočna, jany buduć tolki paśla raźlikaŭ. Škodu aceniać i adpraviać aficyjny list zajaŭnikam, adnak u tym, što straty sumlenna kampiensujuć, miascovyja žychary sumniavajucca.
«My z susiedziami vyrašyli pačać aharodžvać učastki padručnymi srodkami, ale nie ŭ kožnaj babuli jość mahčymaść zrabić takuju pracu. Ciapier ža 1/3 vioski zastałasia biez svajho ŭradžaju praz toje, što pastuchi za karovami prosta nie sačyli, i ciapier adkazvać za toje, što zdaryłasia, nichto nie choča», — padsumavała žančyna.
Pry hetym jana nie vyklučaje, što budzie źviartacca i ŭ Administracyju Łukašenki.
Ciapier čytajuć
Były vykładčyk Iniaza pierajšoŭ na biełaruskuju ŭ emihracyi. Jon razvažaje pra los univiersiteta, biełarusaŭ za miažoj i adroźnieńnie nas ad palakaŭ77
Kamientary