Piatruchin pra siamiejnuju dramu padčas turmy: žonka źmianiła proźvišča sabie i synu
Aŭtar jutub-kanała «Narodny reparcior» Siarhiej Piatruchin u novym vypusku TOKu raskazaŭ, pra što škaduje.
Siarhiej Piatruchin u minułym byŭ viadomym błohieram. U 2020-m hodzie jon byŭ aryštavany. Vyjšaŭ na volu jon ŭ śniežni 2022 hoda. A niadaŭna praz pahrozu novaha zatrymańnia vyjechaŭ za miažu.
Pa słovach Siarhieja, jon škaduje, što ŭ vyniku ŭsich padziej, što ź im adbylisia, straciŭ siamju.
«Žonka pamianiała proźvišča. Synu pamianiała. I maci maja za Łukašenku. I siastra mianie ŭ hetym płanie nie padtrymlivaje».
Akramia hetaha, jak adznačaje mužčyna, paśla turmy razładzilisia adnosiny z synam. «Tam poŭny dysbałans».
Ale Piatruchin nie tłumačyŭ synu, čamu jaho pasadzili:
«Jon vučycca ŭ niejkaj tam škole ź milicejskim uchiłam. Mnie žonka skazała: «Ty tudy navat nie zachodź».
«Ale ja niejak pieražyvu», — havoryć mužčyna i adznačaje, što razumieje, u čym sens jaho achviary:
«Mnie vielmi istotna, što pra mianie buduć dumać ludzi i moj syn. Potym jon raźbiarecca. I kali raźbiarecca, budzie mnoj hanarycca».
Hladzicie całkam:
Ciapier čytajuć
Cichanoŭski: Ja ž nie viedaŭ, što ludzi bajacca pakazvać tvary i bajacca za svaich svajakoŭ! Ja nabivaju huzy sam13
Kamientary
A ich być nie pavinna. Mnie asabista usio adno, łukašysty maje svajaki ci nie. Kali jany narmalnyja ludzi, ja i dalej ź imi razmaŭlaju. Nijakaja palityka nie vartaja takich svarak