Nad šmatpaviarchovikami ŭ Hrodnie źjavilisia admysłovyja pavietranyja źmiei, jakija pałochajuć ptušak
Zdalok pavietrany źmiej možna pryniać za sapraŭdnuju ptušku.
«Tolki na vas nadzieja! Vyratujcie ptušku! Čajka zabłytałasia ŭ pravadach i nie moža vyzvalicca!», — z takim krykam dušy, padmacavanym videazvarotam, źviarnułasia čytačka Newgrodno.by. Jana raspaviała, što ptuška «bjecca» na pryviazi ŭžo niekalki hadzin, ale reakcyi z boku słužbaŭ niama.
Na videa sapraŭdy možna zaŭvažyć niešta padobnaje da ptuški, što łunaje nad šmatpaviarchovikam, a taksama šnur abo viaroŭku, jakaja ciahniecca da jaje z dachu. Ale ci mahło b žyvoje stvareńnie lotać tak doŭha? Infarmacyju vyrašyli pravieryć asabista. Praź niekalki dzion «ptuška» ŭsio jašče łunaje nad šmatpaviarchovikam. Heta pavietrany źmiej. Pryčym nie zvyčajny, a imitujučy drapiežnika.
Takich pavietranych źmiejaŭ usio čaściej zapuskajuć nad šmatpaviarchoŭkami ŭ Hrodnie, kab pazbavicca ad sapraŭdnych ptušak. Pierš za ŭsio, ad čajek.
Na praciahu ŭžo niekalkich hadoŭ kožnuju viasnu čajki litaralna akupujuć dachi šmatpaviarchovikaŭ. Padabajecca takoje susiedstva nie ŭsim. Bo hetyja ptuški słaviacca svaimi hučnymi i niepryjemnymi krykami. Pryčym «kancerty» časta pačynajucca z uschodam sonca. Uletku spać z adkrytymi voknami byvaje składana.
Sposabaŭ baraćby z ptuškami nie tak užo i šmat. Naprykład, razburać ich hniozdy viasnoj zabaroniena zakonam.
Pamior palitviazień Valancin Štermier. «Ledź chadziŭ paśla insultu — a jaho kinuli ŭ ŠIZA»7
Kamientary