Jak ciapier žyvie byłaja biazdomnaja Viktoryja, jakoj homielski błohier nabyŭ kvateru
Viktoryja i błohier Anatol Rubakha Go z Homiela dali intervju, u jakim raskazali, jak žyvuć ciapier i ci zmahła byłaja biazdomnaja źmianicca. A taksama adkazali, ci praŭda, što jany maci i syn.
Jak Viktoryja žyła raniej
Viktoryja — 56‑hadovaja biazdomnaja žycharka Homiela, čyjo žyćcio kardynalna źmianiłasia dziakujučy błohieru Anatolu Rubakha Go.
Pa słovach žančyny, dziacinstva ŭ jaje było «dobraje, jak i va ŭsich dziaciej». Ź pieršaha kłasa jana zajmałasia sportam — lohkaj atletykaj. Paśla zakančeńnia 8 kłasaŭ pastupiła vučycca ŭ vučylišča na apieratara stankoŭ z prahramnym kiravańniem.
Adnak pa śpiecyjalnaści Viktoryja nie pracavała. Jana adzin hod nie davučyłasia i ŭ 16 hadoŭ pajšła na pradpryjemstva «Trud», dzie rabili abutak. Paźniej jana ŭładkavałasia ŭ dziciačy sadok: spačatku nianiečkaj, a potym pamočnicaj vychavalnika.
Kali sadok zakryli, Viktoryja zarehistravałasia na biržy pracy, vyvučyłasia na lifciora i pajšła pracavać u balnicu. Na dadzieny momant jana aficyjna nie pracuje.
U Viktoryi dvoje darosłych dziaciej i darosłaja ŭnučka. Jana była zamužam, ale z mužam raźviałasia ŭ 2006 hodzie i zaraz žyvie adna.
U žančyny jość dva braty, adzin ź ich zvodny (rodny pa maci). Adnak jana nie padtrymlivaje ź imi kantakt.
Samym blizkim čałaviekam, jaki razumieje jaje duchoŭna, Viktoryja ličyć adnu žančynu, Raisu Ivanaŭnu, u jakoj jana doŭhi čas žyła.
«Jana mnie jak druhaja mama», — skazała Viktoryja, tłumačačy, što jaje ŭłasnaja maci rana pajšła z žyćcia — u 46 hadoŭ, kali Viktoryi było ŭsiaho 20.
«Ja joj dapamahała, i ciapier dapamahaju. Ja jaje nie kidaju ŭ biadzie. (…) Ivanaŭna vielmi dobry čałaviek», — zaviaraje Viktoryja.
Jak udakładniŭ Anatol, Viktoryja «zaŭsiody žyła ŭ niekaha z svaich znajomych. Ci ŭ pryvatnym domie, ci na kvatery. Chiba što bolšuju častku jana pražyła ŭ Ivanaŭny. (…)
Raisa Ivanaŭna ŭžo va ŭzroście, ale jana sapraŭdy vielmi dobraja. Bo vy ž sami razumiejecie, što nie kožny prytulić nieznajomaha sabie čałavieka.
U jaje jość mužčyna, ź jakim jana razam žyvie. Taksama ŭ jaje jość dzieci. Tamu prosta z-za svajoj dabryni niejkaj. Nu i zaraz jany sapraŭdy dobryja siabroŭki. Viktoryja da jaje prychodzić, dapamahaje joj pa aharodzie, pa chacie. Što ŭžo składana zrabić dla samoj Raisy Ivanaŭny».
Pra padoranuju kvateru
Samym vialikim ščaściem u žyćci Viktoryja ličyć kvateru, bo ciapier u jaje jość «dach nad hałavoj».
Kali błohier vyjhraŭ mašynu, to pradaŭ jaje, kab na vyručanyja hrošy kupić Viktoryi ŭłasnaje žyllo.
Kvateru žančyna vybirała sama, a afarmleńniem dakumientaŭ zajmaŭsia Anatol.
«Na mnie kvatera. Usie dakumienty na mnie. Usio. Kvatera całkam aformlena na mnie. Ja tut prapisana. Usio, bolš nikoha niama», — adkazvaje žančyna chejteram.
Na pytańnie, ci nie źbirajecca jana zamuž, žančyna adkazała:
«Mnie padabajecca być adnoj. Ja ŭžo zamuž nie chaču. Chaču być adna. Ja tam užo pabyvała. Tamu druhi raz na hetyja hrabli ja nie nastuplu».
Ci źmianiłasia žančyna?
Pa słovach Viktoryi, jana z Anatolem «nikoli nie svaryłasia i nikoli nie kryŭdziłasia». «Mnie ź im lohka kamunikavać. I ŭsio», — zaŭvažaje žančyna.
Anatol u svaju čarhu adznačaje, što ŭ Viktoryi jamu padabajecca dabrynia i pačućcio humaru:
«Ja lublu pažartavać, i Viktoryja ŭvieś čas heta razumieje, kali b chtości tam moh kryŭdzicca, to Viktoryja vidavočna nie takaja».
Anatol vykazvaje Viktoryi pavahu za toje, što jana zmahła źmianicca ŭ lepšy bok. Jon padkreślivaje, što heta było vielmi składana, uličvajučy, što Viktoryja viała razhulny ład žyćcia bolš za dziesiać hadoŭ.
Adzinaje, što Anatolu składana pryniać, — heta zaležnaść Viktoryi ad škodnych zvyčak. Jon pryznaŭsia, što chacieŭ by, kab jana zaviazała z ałkaholem i, mahčyma, z kureńniem. Sam jon nie kuryć i nie pje.
Pa słovach Anatola, ciapier Viktoryja vypivaje namnoha radziej, tolki pa śviatach ci ź siabrami, adna hetaha nie praktykuje. Błohier ličyć, što całkam pazbavicca ad hetych zvyčak joj naŭrad ci ŭdasca.
Anatol adznačaje, što ŭ Viktoryi jość vialikaja siła voli, bo jana «nie baicca čaho-niebudź» i starajecca sprabavać novaje.
Viktoryja ličyć Anatola svaim siabram. Pa jaje słovach, jana adčuła heta nie adrazu, a prykładna praz paŭhoda znosin. Jana całkam daviaraje jamu i ličyć, što jon daviaraje joj.
Dla Viktoryi błoh staŭ vobrazam žyćcia i pracaj. Jana viedaje, što pavinna być u damoŭlenym z Anatolem miescy, «jak na pracu ludzi chodziać».
Na pytańnie, ci nie stała b joj lahčej, kali b Anatol pierastaŭ jaje zdymać, žančyna dała admoŭny adkaz i pryznałasia, što sumavała b pa im. Jana śćviardžaje, što pavinna być važkaja pryčyna dla spynieńnia zdymak.
Razam z Anatolem Viktoryja pabyvała ŭ Dubai i Turcyi. Jana pryznałasia, što Dubaj uraziŭ jaje pryhažościu, ale tam było zanadta horača. Bolš za ŭsio joj spadabałasia Turcyja i adpačynak na mory. U budučyni jana chacieła b paŭtaryć pajezdku mienavita ŭ Turcyju.
Jašče adna mara, jakoj padzialiłasia žančyna, — zavieści sabačku parody čychuachua:
«Ja chaču sabie zavieści sabačku. Ja žyvioł vielmi lublu. U mianie ŭvieś čas ź dziacinstva byli tolki kociki. Ja ŭsio prasiła mamu: «Sabačku chaču». Ale jana nie dazvalała. Voś zaraz ja chaču zavieści sabie maleńkuju sabačku».
Pra abvinavačańni, što błohier ekspłuatuje Viktoryju
Anatol pastajanna sutykajecca z abvinavačvańniami, što jon nibyta «ekspłuatuje žančynu, jakaja znachodzicca ŭ składanaj žyćciovaj situacyi». Błohier asprečvaje hetyja zajavy, padkreślivajučy, što Viktoryja sama zhodna na ŭsie zdymki.
Jon pryznaŭsia, što raniej niehatyŭnyja kamientary jaho zasmučali, ale ciapier jon pryzvyčaiŭsia.
Viktoryja z svajho boku adznačyła, što na chejt joj usio roŭna, i jana nie kryŭdzicca na kamientaryi pra svaju źniešnaść.
Raskazvajučy pra finansavy bok prajekta, Anatol udakładniŭ, što Viktoryja nie atrymlivaje zarpłatu, ale joj vydzialajucca hrošy, i jon pakryvaje ŭsie jaje patreby:
«Usio, što joj treba, my kuplajem, plus pradukty, kamunałka, tak što ŭsio narmalna. (…)
«Viadoma, u jaje jość svaje asabistyja hrošy. Dy i, u pryncypie, Viktoryja tak asabliva ni na što nie tracicca. Voś pradukty ŭ jaje jość, i bolš dla jaje ničoha nie patrebna. (…) Časam my chodzim u kramy, kali zdymajem videa, i voś kuplajem [adzieńnie]».
Pa słovach Anatola, u Viktoryi knopačny telefon, i «Wildberries» jana nie karystajecca. Žančyna nie choča pierachodzić na sensarny, i junaku davodzicca dapamahać joj u prostych rečach, naprykład, vydalać paviedamleńni.
Ci praŭda, što Viktoryja maci Anatola?
Takuju viersiju časta pišuć u kamientarach pad videa. Ale heta niapraŭda.
«Maja mama ciapier nie pracuje, a tata pracuje ŭ Rasii, jašče ŭ mianie jość starejšy brat i siastra. Mama vielmi dobra stavicca da prajektu, padtrymlivaje. Z baćkami ŭ pryncypie ŭ nas kantakt dobry. Dumaju, što my ź Viktoryjaj dobryja siabry, jana ŭžo znajomaja z maimi baćkami, hruba kažučy, stała addalenym členam siamji», — raskazaŭ Anatol.
Asabistaje žyćcio Anatola
Sam Anatol niadaŭna syšoŭ z univiersiteta, dzie vučyŭsia na ekanamista, bo śpiecyjalnaść jamu nie padabałasia. Jon dapuskaje, što ŭ budučyni moža pajści na žurnalistyku ci stać dantystam (choć adznačaje, što ŭ jaho drenna z chimijaj i bijałohijaj).
U asabistym žyćci ŭ błohiera pakul cišynia: dziaŭčyny ŭ jaho niama, adnak siamja moža źjavicca spantanna. Jon šukaje dobruju dziaŭčynu, jakaja była b «na adnoj chvali» ź im, biez surjoznych škodnych zvyčak. Anatol pryznaŭsia, što chacieŭ by mieć dvaich dziaciej (pieršuju — dziaŭčynku).
Kamientary
Tak ili inačie, vniešnie zdorovieje vyhladit Viktorija.