З досьведу падпісчыка.
У суботу, 15 сьнежня, я згадаў, што трэба падпісацца на газэты й часопісы. Схадзіў у 117-е аддзяленьне сувязі, узяў некалькі адпаведных блянкаў, выразаў з газэтаў «Народная Воля» і «Новы Час» іхнія блянкі. Запоўніў усе гэтыя паперы і зноў пайшоў у 117-е аддзяленьне.
Падпіску на «Звязду», «Наша Слова», квартальнік «Царква»,а таксама на часопісы «ARCHE» і «Дзеяслоў» апэратарка прыняла без праблемаў. Праблема нарадзілася, калі я падаў ёй плацежныя дакумэнты на «Народную Волю», «Нашу Ніву» ды «Новы Час». Пабачыўшы, што гэта ня проста нейкі там плацеж (скажам, штраф за няправільны пераход вуліцы), а зноў-такі падпіска, і падпіска на выданьні, ня ўключаныя ў каталёг Белсаюздруку, апэратарка хутка падскочыла і пакрочыла ў глыбіню аддзяленьня, дзе сядзіць начальніца. Праз хвіліну яна вярнулася і адрапартавала: гэтыя плацяжы не прымаем.
Уласна кажучы, я падазраваў, што пошта ў Рэспубліцы Беларусь, як і ў час БССР, – установа ідэалягічная, але хацеў гэта праверыць. І праверыў. Атрымаўшы адмову ў 117-м аддзяленьні сувязі, я пайшоў у суседнюю ўстанову Беларусбанку. Там, дзякаваць Богу, яшчэ не адкідваюць грошы, якія ім прыносяць грамадзяне за “забароненыя” газэты.
Цяпер чытаюць
«Калаўра мы не пакрыўдзілі»: стала вядома пра новае месца працы былога старшыні Нацбанка6
Каментары