Адкрыццё Міжнароднага кніжнага кірмашу прайшло без Алексіевіч. Затое з Мясніковічам, ядомай Бібліяй і кардонным Абамам ФОТЫ
10 лютага ў выставачным павільёне на праспекце Пераможцаў, 14 у Мінску адкрыўся 23-ы Міжнародны кніжны кірмаш.
На кірмашы прадстаўленыя стэнды больш чым 30 краін: Расія, Італія, Арменія, ЗША, Іран, Кітай, Венесуэла… Людзей, дарэчы, хапала — нягледзячы на тое, што мерапрыемства хутчэй выдавецкае, чым чытацкае, публікі было шмат. Ва ўсякім выпадку, у пачатку першага дня было людна.

Адкрывалі кірмаш не пісьменнікі, а чыноўнікі: старшыня савета рэспублікі Міхаіл Мясніковіч, міністр інфармацыі Лілія Ананіч, намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта Ігар Бузоўскі, старшыня мінскага гарвыканкама Андрэй Шорац. Быў яшчэ і старшыня Саюза пісьменнікаў Мікалай Чаргінец, але хто ён у большай ступені — чыноўнік ці пісьменнік — пытанне філасофскае.


З гасцей кірмашу ў адкрыцці прынялі ўдзел Артур Пагасян, намеснік міністра культуры Арменіі (Арменія сёлета — ганаровы госць мерапрыемства) і Сяргей Серазлееў, кіраўнік камітэта па друку адміністрацыі Санкт-Пецярбурга.
Кожны з іх прачытаў па кароткай тыповай прамове — «прапаганда літаратуры сярод моладзі», «вялікае гуманістычнае супрацоўніцтва» і ўсякае такое — а затым яны разам перарэзалі чырвоную стужачку.
Вылучыўся толькі Чаргінец, які пажадаў, каб «на змену дыктату сілы прыйшоў дыктат слова», праўда, што канкрэтна ён меў на ўвазе, удакладняць не стаў.



Затым, у атачэнні натоўпу журналістаў, чыноўнікі прайшліся па тэрыторыі кірмашу. Спачатку завіталі на стэнд Арменіі, затым — Германіі, Масквы, Пецярбурга…



Насамрэч, стэнды цікавыя. На стэндзе ЗША можна зрабіць сэлфі з кардонным Абамам, на стэндзе Кітая — набыць кнігу пра кіраванне дзяржавай Сі Цзіньпіня. Праўда, часам, наведнікі былі цікавейшымі за павільёны, як напрыклад, венесуэльскія адміралы, якія ў сваёй беласнежнай з залатым форме, завешанай узнагародамі, самі нагадвалі персанажаў фантастычнай кнігі ці камп’ютарнай гульні.

Але ж чаму ўсё ж такі галоўнымі героямі адкрыцця сталі менавіта чыноўнікі, а не тая ж Алексіевіч, напрыклад? Мікалай Чаргінец патлумачыў гэта так: «Ведаеце, звычайна выставу адкрываюць тыя, хто яе арганізуе, так прынята ва ўсіх краінах свету. Запрашэнне ёй ад міністэрства зрабілі, але яна за мяжой. Яшчэ кірмаш будзе працаваць некалькі дзён, можа яна [Алексіевіч] яшчэ прыедзе. Ад афіцыйнага беларускага стэнда не арганізоўвалі сустрэчу з Алексіевіч, але яна ў плане была, але адказу ад яе мы не атрымалі».
Дарэчы, партрэты Алексіевіч на выставе былі, праўда на стэндах расейскіх выдавецтваў. У вялікім беларускім павільёне абыйшліся і без нобелеўскай лаўрэаткі.
Затое беларусы спяклі каравай у выглядзе скарынаўскай Бібліі. Спалучылі, скажам так, ежу духоўную са звычайнай.

На развітанне ўдалося спытаць у некаторых з арганізатараў кірмашу, якія кнігі яны чыталі апошнімі.
«Раманс»… назву мясцовасці забыўся. Аўтара таксама… але гэта іспанскі пісьменнік старых часоў. А, «Андалузскі раманс»! — паведаміў Мікалай Чаргінец. — Расказваецца там пра жыццё-быццё, самабытнай мовай… Мне спадабалася вельмі кніга. Яна нібыта вяртае ў тыя далёкія часы, калі людзі не збіралі форумы, а жылі сваім нармальным чалавечым жыццём. Таксама прачытаў раман «Расія» Гніламёдава вельмі моцны, кнігу Вячаслава Бандарэнкі «Героі Першай сусветнай», якая ўздымае важную тэму, бо ў нашай зямлі ляжыць каля мільёна ахвяр той вайны».

Лілія Ананіч была лаканічнай: «Апошняй кнігай, якую прагартала, была «Фінансавая дыета» [кніга памочніка прэзідэнта Беларусі Кірыла Рудага, у якой разглядаюцца эканамічныя праблемы краіны — рэд.]. А да яе чытала кнігі, звязаныя з юбілеямі класікаў. Завяршылі выданне шматтомніка Шамякіна, я гартала Шамякіна».
Тут нельга было не ўдакладніць – усё ж гартала спадарыня Ананіч тыя кнігі ці чытала?
«Калі я гартаю, то я і чытаю!» — адказала яна.

«Людзі, будзьце пільныя! У такой сітуацыі можа апынуцца кожны жыхар ЕС!» Грамадзянін Літвы, асуджаны ў Беларусі да 13 гадоў за «шпіянаж», перадаў ліст з калоніі

Каментары